جمعه سیزدهم مرداد ۱۳۹۱
سلام
دوباره یه وقتی شد که یکم بنویسم
امروز ماهگرد سومی هست که ما اومدیم پیست اسکیت لاله
روزایی که مثل برق و باد میگذره ولی همشون و آدمایی که تو این روزا دیده میشن واقعا جالب و بخشی از زندگی ما هستن
یاد شب کذایی سیزدهم اردیبهشت میفتم و اینکه انسان چقدر میتونه از مقام انسانیت سقوط کنه
اینکه همیشه میگن خراب کردن ساده هست و آسون و تو چند لحظه اتفاق میفته اما این ساختنه که سخته و زمان میبره
و ما اومدیم که بسازیم و خوب بسازیم
عکس‌هایی که در ادامه از قبل و بعد شروع به کار پیست اسکیت لاله میبینید تنها بخش خیلی خیلی خیلی کوچک از خرابی‌ها و سپس نوسازی هاست وگرنه لمس این ناهنجاری بسیار دردناک بر گوشت و پوست و خون و پیکره اسکیت ایران بسیار جانسوزتر بود.
