پیشتر در دو گفتار زیر؛
کدام تکنیک ترمز برای اسکیتسواری در سراشیبی بهکار میرود؟
به انواع توقف کردن در اسکیتسواری پرداختیم و در این گفتار مطالب تکمیلی درخصوص روشهای ترمز در اسکیتسواری اشاره خواهیم کرد.
توقف با ابزارهای تعبیه شده در اسکیت به عنوان ترمز
در قسمت انتهائی اسکیت ابزاری بیرون زده به صورت یک لقمه پلاستیک مشکی رنگ نقش ترمز را بازی میکند که به عنوان ترمز پاشنه[1] شناخته میشود. این ترمز یکی از سادهترین انواع توقف برای اسکیتسواران مبتدی است. پس از آنکه به سرعت مناسب دست پیدا کردید، پاها را به صورت موازی و در حالت آمادهسازی[2] (با عرضی به وسعت فاصله دو گوش) قرار داده و در حین سرخوردن درحالیکه دستهایمان و نگاهمان رو به جلو و همراستا با شانهها قرار گرفته با شانههای کاملاً راست و زانوی خمیده اسکیتی را که دارای لقمه ترمز است به حالت سیزر به جلو میرانیم (همزمان میتوان کمی اسکیت پای بدون ترمز را هم با همان حالت خمیده ساق پا بر روی زبانه اسکیت به عقب کشید) و سپس بدون تغییر در سایر قسمتهای بدن با بلند کردن پنجه همان پا (نوک اسکیت)، لقمه ترمز را بر روی زمین کشیده تا از اصطکاک ناشی از این عمل متوقف شویم (میتوان برای اجرای قویتر کمی بر روی لگن حالت نشسته را انجام داد به صورتیکه پای به عقب کشیده شده و بدن به عنوان اهرم پای به جلو کشیده دارای ترمز عمل نماید). این ترمز به صورت نقطهای عمل نمیکند و با توجه به میزان شتاب و سرعت ورود به حرکت از خط ترمز برای توقف کردن برخوردار است.