مقدمه:
امروز تصمیم گرفتیم تا به شما دوستان عزیز و علاقه مند به ورزش اسکیت برد آموزش دهیم که چگونه از پایه این ورزش را یادبگیرید و بتوانید با این ورزش ساعت ها سرگرم شوید. اگر حاظرید آموزش را شروع کنیم. با ما همراه باشید.
اسکیت بورد (Skate Boarding)
اسکیت بورد شامل یک تخته و چهار چرخ است که با خم شدن این تخته به چپ و راست چرخ آن نیز به چپ و راست متمایل میشود و این ورزش بر روی سکوها و لبه و جدول در خیابان و مخصوصاً میلههای کنار پلهها و باشگاهها انجام میشود و چون اسکیت به پا بسته نشده است یکی از سختترین رشته ها میباشد و حرکات نمایشی مشکل و زیبایی با آن انجام میدهند.
یه ورزش هیجان انگیزبا عنوان اسکیت برد
داشتن یک تفریح هیجان انگیز باعث میشه خستگی کار و درگیری های زندگی رو فراموش کنیم و لحظاتی رو با علایقمون به تنهایی بگذرونیم. ورزش چیزیه که علاوه بر سالم نگه داشتن بدن، به روحیه هم خیلی کمک می کنه و باعث میشه اعتماد به نفستون بالا برود.
اسکیت برد رشته ای که توی کوچه و خیابون ممکنه زیاد دیده باشیم. شاید باور نکنید که یک روز قادر باشید روی یه تخته چوب و چهارتاچرخ، احساس پرواز و آزادی از راه رفتن رو تجربه کنید. اما هر رشته ای نیاز به تمرین داره و پاداشی که برای تمرین هاتون در آخر خواهید گرفت، میتونه بزرگترین مهارتی باشه که بهتون حس شور و شوق برای زندگی میده.
اسکیت برد یه ورزش شهری به حساب میاد که در اون با استفاده از تخته اسکیت که از جنس چوب هست و چهار چرخ به زیرش متصل شده، شما رو به هر سمتی که دوست داشته باشین هدایت می کند. برای شروع این ورزش باید یه تخته اسکیت برد بخرید و باهاش آزمون و خطا کنید. همهی کسانی که در اسکیتبرد حرفه ای شدن، عموما اولین اسکیت بردشون رو شکستن، به همین خاطر برای شروع توصیه می کنیم با یه اسکیت برد ارزون شروع کنید. محیط تمرینتون هم میتونه هر جایی، از پیاده روی جلوی خونه تون گرفته تا پارک اسکیت محله باشه.
چرا اسکیت برد؟
اسکیت برد یه ورزش هیجانیه که هم میتونه برای بچه ها جالب باشه، هم بزرگ ترها. برای شروع این رشته لازم نیست سن پایینی داشته باشید و کافیه کمی پشتکار و علاقه مندی نشون بدین. برای صرفه جویی در هزینه های مالی و زمانی و یاد گرفتن بهتر ترفندها از مربی های کار کشته و باشگاه و تجهیزات مناسب استفاده کنید. هرچند که با صرف زمان طولانی تر خودتون هم به تنهایی میتونید این ورزش رو یاد بگیرید و حتی حرکات نمایشی رو با دیدن فیلم ها و مطالب اینترنتی یاد بگیرید.
یه نکته ی ویژه ی دیگه درباره اسکیت برد اینه که یه شیوه ی مقرون به صرفه و لذت بخش برای رفت و آمد به حساب میاد. با چند تا پا زدن و هدایت تخته اسکیت برد، مسافت های طولانی رو راحت تر طی می کنید و هر وقت خسته شدید، اسکیت برد رو توی دستتون بگیرید و بقیه ی مسیر رو با اتوبوس یا تاکسی طی کنید.
اسکیت برد توی دنیای امروز داره تبدیل میشه به یه شیوه ی زندگی. فعالیتی که هم سرگرمی حساب میشه، هم راهی برای رفت و آمد. بین کلاس های دانشگاه، موقع بیرون رفتن با دوست ها، برای چند دقیقه هوا خوردن بیرون از خونه، اسکیت برد میتونه سرگرمی خوب و چالش بر انگیزی براتون باشه.
این ورزش علاوه بر اینها میتونه حسابی بدونتون رو بسازه. با تمرکز روی عضلات پا و دست، شما میتونید تمرکز روی ذهن و کنترل عضلات پاتون رو تقویت کنید.
هر کسی میتونه اسکیت برد بازی کنه! شما تا با حال این ورزش رو امتحان کردین؟ چطوره یک بار به سمتش برید؟ یه هیجان جدید برای زندگی پیدا کنید و با ورزش کردن سلامتی خودتون رو تضمین کنید.
معرفی اسکیت برد و مشخصات آن
اسکیت بُرد به انگلیسی : Skateboard یا تختهاسکیت وسیلهٔ ورزشی است تشکیل شده از دک (تخته)و چهار چرخ ؛ اطلاعات دقیقی از چگونگی اختراع تخته اسکیت در دست نمیباشد؛ هر چند شواهد کافی وجود دارد که نشان دهد نخستین تخته اسکیت در سالهای بین ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۸ ساخته شدهاست. در گذشته تختههای اسکیت به شیوهٔ تختههای موجسواری و از چوب و فلز ساخته میشدند؛ و در شکل آن هیچگونه فرورفتگی وجود نداشت. چرخها از فولاد و با ترکیب خاک رس ساخته میشدند؛ واز استحکام کمتری برخوردار بودند. هر تخته اسکیت از چندین قسمت تشکیل شدهاست.
دک (تخته(
کفه اسکیت بورد چنین ساخته میشود که چوب افرا را میآورد و به شیوهای متورقانه رویهم قرار میدهند تا ورقه ورقه و طبقه طبقه دیده شود و حالتی مدوّر و هفتلا بگیرد. البته در ساخت کفه از پشمشیشه، خیزران، انگرتیانه، کِولار و حتی پشم الماس بیفروغ نیز استفاده شده است؛ علت استفاده از چنین موادی در ساخت کفه البته افزایش قوت و سختپایی یا همان استحکام و سختی تخته اسکیت است. پهنای کفهها در تختههای اسکیت امروزی ، ۷ تا ۹ اینچ ( واحد اندازه گیری انگلیسی) است که معادل با ۱۷٫۷۸ تا ۲۲٫۸۶ سانتیمتر است. درازای کفههای تخته اسکیت بر اساس نمونههای پذیرفته شده فدراسیون اسکیت، بین ۲۸ تا ۳۳ اینچ معادل ۷۱٫۱۲ تا ۸۳٫۸۲ سانتیمتر است. البته انتخاب نوع اسکیت بر اساس درازا و پهنای کفهٔ آن به ترجیح کسی بستگی دارد که میخواهد از آن اسکیت استفاده کند؛ مثلاً اسکیتسواران خیابانی بیشتر ترجیح میدهند که سوار بر اسکیتی شوند که ۷٫۵ تا ۸ اینچ (تقریباً معادل ۱۹ تا ۳۲٫۲۰ سانتیمتر) پهنا دارد؛ و عموماً اسکیتسواران کفهٔ پهن را ترجیح میدهند زیرا که دوام و پایداری آن بیشتر است. گروهی از اسکیتسواران ممکن است از درازتخته- تخته طولانی [لانگبورد] استفاده کنند؛ در درازتخته، کفه طویلتر است. تختههای اسکیتی که پیشینیان در بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ میساختهاند، عموماً پهنتر بودهاست. پیش از سال ۱۹۷۰، تقعر در کفهٔ اسکیت وجود نداشت؛ اما از سال ۱۹۸۰ به بعد تقعر در کفهٔ اسکیت به وجود آمد که به معنی همان فرورفتگی است.
تراک ها (Trucks )
دو تراک عموماً به کفه اسکیت بورد متصل شدهاند. جنس این تراک ها از آلیاژ فلزهای گرانبها است. تراک چرخ ها را به کفه اصلی متصل میکند. محورها از دو بخش تشکیل شدهاند؛ قسمت شاک پد به کفه اصلی پیچ شدهاند؛ و در حقیقت پایهٔ فولادی پیشساخته شده چدنی است که در زیر آن یک چنگک آویختهاست. محور انتقال از طریق چنگگ به کار انداخته میشود. بین قرقره زیربنایی و چنگگ، غلاف میلهگردان واقع است؛ در آنجا همچنین ابریشمهای ساینده و پولکهای رزین و نیز حلقه ضامن وجود دارد؛ بدین سان است که ساز و کار تشک گونهای برقرار میگردد. هر قدر که عایق برنجی یا فلزی، نرمتر باشد، گرداندن آن آسانتر است. زبانهٔ قبلپیچی مشابه میله بازی بولینگ وجود دارد، که وظیفهاش اتصال این اجزاء به هم است.
چرخها
در انواع اندازهها و شکلهای مختلف وجود دارند؛ تا برای سبکها و سیاقهای تختههای اسکیت متناسب باشند. اندازههای بزرگتر چرخها که از ۶۵ تا ۹۰ میلیمتر هستند، سریعتر میچرخند، و آسانتر در پریدگیهای پیادهرو حرکت میکنند. اندازههای کوچکتر مثل ۴۸ تا ۵۴ میلیمتر تخته را به زمین نزدیکتر میدارند؛ و باعث میشوند که نیروی کمتری برای شتابانیدن تخته نیاز باشد. چرخها از حیث سختی هم متفاوت هستند. یکای اندازهگیری سختی چرخها در تخته اسکیت، دورومتر است. بعضی اسکیتبردها ریل هم دارد.
یاتاقان (بیرینگ)
هر چرخ اسکیت برد توسط دو عدد یاتاقان ساچمه ای یا بلبرینگ روی محور آن نصب می شود. به غیر از تعداد کمی از موارد استثنایی، آنها اندازه استاندارد صنعتی ۶۰۸ با کالیبر داخلی ۸ میلیمتر و قطر ۲۲ میلیمتری در عرض ۷ میلیمتر را دارا می باشند. که معمولاً در ساخت آنها از جنس استیل و همچنین نیترید سیلیکن و سرامیک با تکنولوژی بالا استفاده می گردد. بسیاری از بیرینگهای اسکیت توسط مقیاس اَبِک درجه بندی می شوند. این مقیاس با اَبِک-۱ به عنوان پایینترین شروع شده و به ترتیب ۳، ۵، ۷، ۹ ادامه پیدا می کند. معمولاً این تصویر غلط وجود دارد که نمره اَبِک بالاتر برای بازی کردن مناسب تر است، در حالی که این نمره تنها استقامت بیرینگ را نشان می دهد که الزاماً تاثیری روی اسکیت برد ایجاد نمیکند. مقیاس اَبِک همچنین سرعت و طول عمر آنرا برای اسکیت معرفی نمیکند. به طور خاص، این مقیاس چیزی مبنی بر اینکه بیرینگ تا چه حد خوب بار وارد بر محور را تحمل میکند را مطرح نمیکند که در مورد بیشتر کاربردهای آن مقدار شدیدی است. کمپانیهای زیادی مقدار فوق را روی اجناس خود درج نمینمایند، مانند کمپانی بونز که بیرینگهای مخصوص بازی اسکیت برد با همین عنوان تولید می کند. آنها معمولاً سوییسی یا سرامیکی نامیده می شوند که هردو مناسب برای بازی هستند. هر یک از این بیرینگها حاوی ۷ توپ سرامیکی یا استیل میباشد گرچه پیکر بندیهای دیگری نیز استفاده می شود.
سختافزار
شامل ۸ پیچ که قسمت تراک را روی بدنه چوبی استوار میکند و معمولاً توسط وسیله ای به نام آلن یا فیلیپس انجام می شود.
معرفی اجزا
1.قطعه فلزی
2.نوار رویی
3.کف
4.صفحه بلند شونده
5.چرخ
6.بارکش
7.سلوک
گریزی بر اسکیت برد در دهه 80 و 90
اسکیت برد در دهه 80 قهرمانان خاص خود را داشت، آنهایی که پس از ماجراهای سالهای قبل و افول دوباره اسکیت برد مجبورد شدند خود با تخته و چرخ، اسکیت درست کنند. اما اینبار با ساخت پیست هایی در زمین های متروک شهری به برگزاری مسابقات نیز پرداختتند.
صحنه ای از مسابقات محلی اسکیت برد در سانتا کروز
از قهرمانان این دوران می توان به تونی هاوک (Tony Hawk) و یا استیو کابالرو (Steve Caballero) نام برد. در اواخر دهه 80 توجه توجه اسکیت سواران به خیابان های شهر معطوف شد و قهرمانانی چون مارک گونزالس (Mark Gonzales) و مایک وللی (Mike Vallely) مطرح شدند.
1987 نقطه اوج پیشرفت اسکیت برد در این سالها بود، هنگامی که اسکیت برد سواران از فرهنگ معاصر خود که موسیقی پانک بود تاثیر گرفتند، ستاره ها علاقمند به پوشیدن شلوارهای بگی (Baggy) - شلوارهای گشاد و باد کرده - ، لباس های خاکی و کفشهای تنیس نمودند. علاقه جوانان به این ورزش باعث شد تا شرکتهای جدید تخته های جدیدی با کیفیت و طرح های مورد علاقه جوانان تولید کنند که خود باعث پیشرفت بیشتر این ورزش طی این سالها شد. در این رابطه می توان از تخته های استیو روکو (Steve Rocco) که بسیار مورد علاقه جوانانان بود نام برد. دهه 80 زمانی بود که حدود 80 درصد تکنیک های خیابانی و 60 درصد تکنیک های پیست ابداع شد و مورد استفاده قرار گرفت.
استیو کابالرو در یکی از پیست های محلی
1995 اسکیت برد سواری بار دیگر به شدت مطرح شد یعنی هنگامی که در Rhode Island آمریکا اولین دوره از مسابقات بزرگ ورزشهای اکستریم (Extreme) برگزار شد. اسکیت برد سواری که به دلیل خطرناک بودن و اغلب مورد تنفر والدین بودن سالها بعنوان یک ورزش سرکش و یاغی مطرح بود، فرصتی پیدا کرد تا در این مسابقات خود را دوباره مطرح کند تا شاید مسیر اصلی خود پیدا کند. رقابت جدی و زیبای اسکیت سواران در این مسابقات باعث تغییر دیدگاه جامعه به این ورزش شد بگونه ای که در دور بعدی این مسابقات در سال 1996، این ورزش میلیون ها نفر بازدید کننده را به سمت محل برگزاری مسابقات کشاند و پس از گذشت یکسال مسابقات زمستانی شامل اسکیت برد سواری و اسنو برد (Snow Board) سواری نیز برقرار شد.
اتفاق جالبی که در این زمان رخ داد، پخش اخبار رادیویی و تصویر برداری تلویزیونی از این ورزش طی این سالها بود که باعث شد تا اسکیت برد سواری رسما" از یک ورزش زیر زمینی به یک ورزش رسمی تبدیل شود. همین ماجرا همجوم شرکتهای تبلیغاتی به سمت این ورزش را به همراه داشت، آنها با حمایت خود از این ورزش موجبات ترقی آنرا فراهم آورند. از تولید نوشابه گرفته تا چیپس، آب نبات و حتی تلفن مخصوص اسکیت سواران. مجله های تخصصی اسکیت برد چاپ شد و کمک بسیاری به توسعه آن در این سالها نمود.
جاستین جرارد از دیگر قهرمانان اسکیت دهه 80
ساخت پارکهای اسکیت سواری در دهه 90 علاوه بر امکان برگزاری رقابت های محلی امکان فراگیری و آموزش تکنیکها را به دوستداران این ورزش می داد. این پارکها مجهز به انواع رمپ (Ramp)، لوله (Pipe) و سایر امکانات یک پیست اسکیت برد بودند. همین امر باعث شد تا تولید کنندگان اسکیت هایی با کیفیت بالاتر و تنوع بیشتر تولید کنند که بتواند نظر هر ورزشکاری را تامین کند، برای داشتن تعادل بیشتر چرخ ها بزرگتر و تخته ها پهن تر شد.
از سنتهای خوبی که در دهه 90 برجای گذاشته شد استفاده از تجهیزات لباسهای مخصوص بود چرا که تا قبل از آن اسکیت سواران با توجه به مد روز لباس خود را انتخاب می کردند. در استفاده از لباسها و تجهیزات به پا توجه بیشتری شد بگونه ای که در حال حاضر در بازار فروش تجیهزات اسکیت، کفش 26.5 درصد، تخته 26 درصد، لباس 16 درصد، تجیهزات ایمنی زانو و مچ 11.5 درصد، چرخ 11 درصد و سایر لوازم 9 درصد از فروش ها را تشکیل می دهد و این نشانه پیشرفت در این عرصه بود.
همچنین دو سازمانی که در این سالها بوجود آمد یکی سازمان جهانی شرکتهای تولید کننده تجهیزات اسکیت برد (IASC) ودیگری سازمان مسابقات جهانی اسکیت برد سواری (WorldCupSkateboarding) که مسئولیت برگزاری مسابقات بین المللی این ورزش را بعهده دارد می باشد. فعالیت این سازمان باعث شده است که امروز اسکیت برد سواری بعنوان یک ورزش قابل احترام مورد توجه تمام جوانان باشد.
دانلود پی دی اف طراحی و ساخت اسکیت برد با استفاده از نرم افزار3D
دانلود پاورپوینت طراحی و ساخت اسکیت برد برقی
نکات مورد توجه قبل از اسکیت برد سواری :
1.حتما از کلاه ، آرنجبند و زانوبند استفاده کنید.
2.حرکات را به دقت نگاه کنید و بعد به آرامی سعی کنید آنها را انجام دهید.
3.حرکات را به صورت گروهی یا با نظارت مربی انجام دهید.
4.انجام این حرکات و تمرین آنها فقط در باشگاه مخصوص توصیه میشود.
آموزش مقدماتی:
ایستادن در اسکیت برد
شما اولین اسکیت بورد خودتون رو خریدید و می خواید بدونید که با اون چیکار کنید. شما اسکیترهارو تو خیابون، پارک ها و یا تو تلویزیون دیدید و می دونید اسکیت کردن به چه صورتی هست. اما چه جوری باید شروع کنید؟ چه نوع وسایل مبتدی اسکیت بورد رو احتیاج دارید؟
خب اولین چیزی که شما باید انجام بدید اینه که یک جفت کفش اسکیت بورد بخرید. شما می تونید با کفش های عادی اسکیت کنید اما کارتون سخت تر و همچنین گاهی اوقات خطرناک تر میشه. کفش های اسکیت با کف تخت و بزرگ ساخته شده اند.
همچنین شما باید کلاه ایمنی تهیه کنید. شاید شما اسکیترهایی رو دیدید که کلاه ندارند و نگران این هستید که گذاشتن کلاه شما رو ضعیف یا ترسو نشون بده، اما نگران نباشید برعکس این نشون میده که شما چقدر هوشیار هستید، مخصوصا وقتی که تازه شروع کردید.
پوشیدن سایر وسایل ایمنی هم می تونه خوب باشه، اما این که شما در کل به چه وسایلی احتیاج دارید بستگی به این داره که چه کاری بخواید انجام بدید. اگر شما سعی می کنید حرکات رو روی سطح صاف انجام بدید، آرنج بند می تونه ایدهی خوبی باشه، اما اگر شما می خواید روی رمپ اسکیت کنید یا حرکات crazy دیگه رو انجام بدید حتما باید زانو بند هم داشته باشید. مچ بند هم می تونه خوب باشه، اما مواظب باشید که موقع افتادن از دست هاتون برای نگه داشتن خودتون استفاده نکنید.
حالا شما آماده اید که اسکیت کردن رو یاد بگیرید. ابتدا قبل از این که بخواهید هر حرکتی رو انجام بدید احتیاج دارید که راحت روی اسکیت بورد خودتون بایستید.
بورد رو روی چمن یا فرش (ترجیحا فرش غیر قابل استفاده به دلیل جلوگیری از فاجعه) قرار بدید و سعی کنید روی آن بایستید، روی اون بپرید، هر کاری که دوست دارید انجام بدید تا به اون عادت کنید. سعی کنید تعادل خودتون رو روی چرخ های عقب و جلو بدست بیارید. روی بورد بایستید و پاهاتون رو تو موقعیت های مختلف قرار بدید. دقت کنید که چه سایز اسکیت بوردی مناسب شماست.
حالا شما احتیاج دارید که حالت سوار شدن روی اسکیت بورد خودتون رو کشف کنید، چه چپ پا (Goofy) یا راست پا (Regular) باشید. این به این معنی هست که موقع اسکیت کردن باید پای راست خودتون رو جلو بگیرید یا پای چپ رو. اگر با هر کدوم از پاهاتون نسبت به پای دیگر راحت تر هستید پس با همون پا برید.
دو حالت برای ایستادن روی اسکیت بورد وجود داره – Goofy (پای راست در جلوی بورد قرار بگیره) ، Regular (پای چپ در جلوی بورد قرار بگیره).
چندین راه برای فهمیدن اینکه چطور روی بورد راحت می ایستید وجود داره:
یک: پایی که با اون توپ رو شوت می کنید باید پای عقب شما در سوار شدن روی بورد باشه. شما پای تعادل رو در جلو میخواهید و پای شوت کردن رو در عقب.
دو: برید و جلوی پله بایستید و از اون بالا برید. اون پایی رو که اول روی اولین پله گذاشتید بهتر است پای عقب باشه.
سه: این راه سخت تره، برید و جلوی یک نفر بایستید و از اون بخواید که شمارو از پشت هول بده، خوندن رو تمومش کنید! برید این کارو انجام بدید!...
خب فقط امیدوارم که زمین نخورده باشید .شما در اون لحظه بایست با یکی از پاهاتون خودتون رو نگه میداشتید، پایی که از اون برای نگه داشتن خودتون استفاده کردید بهتره که پای عقب باشه.
مثل بیشتر مردم که راست دست هستند، بیشتر مردم هم راست پا هستند. به همین دلیل به حالت پای راست عقب Regular(عادی) گفته میشه. اگه همه ی این کارها به شما نشون میده که Regular هستید اما شما دوست دارید که به حالت Goofy کار کنید پس Goofy کار کنید هیچ اجباری وجود نداره.
دوستان امیدوارم که برای آموختن اسکیت بوردینگ عجله نکنید چون این کار احتیاج به صبر و حوصله ی بسیار داره و اینو یادتون باشه که هیچ کاری با عجله درست پیش نمیره!
حرکت کردن در اسکیت برد
حالا شما باید یاد بگیرید که چگونه با اسکیت بورد حرکت کنید. با بورد خودتون به خیابون یا هر جا که کف محکم و سفت داره برید، البته من بیشتر توصیه میکنم که به یک پارکینگ خلوت که ماشین یا آدم زیاد اونجا نباشه برید.
حالا سعی میکنیم که دور پارکینگ گشت بزنیم. پای جلوتون رو طوری روی بورد بذارید که پنجه ی پاتون درست روی ترک جلو قرار بگیره یا کمی عقب تر. از پای عقبتون برای هول دادن اسکیت استفاده کنید که باعث حرکت اسکیت بورد بشه و پای عقب رو روی بورد بذارید، وقتی که سرعت بورد کم شد باز هم با پای عقبتون پا بزنید تا بورد دوباره به جلو هول داده بشه.
برای دور زدن اگر در سرازیری هستید میتونید به سمتی که میخواید برید خودتون رو مایل کنید و به اون سمت تکیه بدید ولی این کار سرعت شما رو کم میکنه. راه بهتر برای دور زدن اینه که تعادل خودتون رو روی چرخ های عقب تنظیم کنید و چرخ های جلو رو برای لحظه ای بلند کنید و به سمتی که میخواید برید پایین بیارید، این کار تمرین زیادی میخواد.
دوباره یادآوری میکنم برای یاد گرفتن حرکتها زیاد شتاب نکنید. انقدر تمرین کنید تا بتونید با اسکیت بورد خودتون به راحتی به جلو حرکت کنید، وقتی که این کار براتون عادی شد به سرازیری برید و با احتیاط حرکت کنید به یاد داشته باشید که برای تمرین به جاهایی برید که خلوت باشه و ماشین ها و آدم ها در اونجا زیاد تردد نکنن.
ترمز کردن در اسکیت برد
حالا شما میدونید که با بورد چگونه حرکت کنید. شما باید یک مقدار هم در مورد چطور ترمز کردن یاد بگیرید. چندین راه برای ترمز کردن وجود داره!
ترمز با پا: ساده ترین راه اینه که پشت پا رو پایین بیارید و و روی زمین بکشید. این احتیاج به یک مقدار تمرین داره و شما باید با گذاشتن مقداری زمان روی اون تمرکز کنید.
پنجه ی پای جلوتون رو، رو به نوک بورد ببرید و قفسه ی سینه باید به خوبی رو به جلو باشه.
حالا به جلو پیش برید و تمام وزنتون رو روی پای جلوتون منتقل کنید و پای عقبتون رو به سمت زمین پایین بیارید. این مهمه که پای عقب رو مستقیما در محل قرار گرفتن خودتون پایین بیارید! نه عقب تر نه جلو تر! همچنین تمام وزنتون رو فقط روی پای جلو قرار بدید، هرگز به سمت جلو یا عقب خودتون رو مایل نکنید.
وقتی که پای عقب رو در حالی که اون رو مستقیم نگه داشتید پایین آوردید، ابتدا فشار کمی با کف کفشتون به زمین بیارید و سپس اگر میخواید سریع تر بایستید کارتون رو ادامه بدید و فشار بیشتری به زمین بیارید.
توقع نداشته باشید که این کار رو در دفعه ی اول یاد بگیرید! همونطور که قبلا هم گفتم هر کاری احتیاج به تمرین داره. از ظاهر ساده ی این کار گول نخورید!
اولین مشکل مشترک که اکثر افراد با اون مواجه هستن اینه که وقتی پای عقبتون رو روی زمین میکشید تا ترمز کنید، پای عقب روی زمین گیر میکنه. این به خاطر اینه که شما مقداری از وزنتون رو روی پای عقبتون میندازید. به یاد داشته باشید که باید کل وزنتون روی پای جلتون قرار بگیره و فقط باید پای عقب رو روی زمین بکشید تا سرعت کم بشه.
کشیدن پاشنه: این روش بیشتر بین کسانی که مدتیه اسکیت میکنن رواج داره.
ابتدا پاشنه ی پای عقبتون رو طوری قرار میدید که به عقب بورد بچسبه و پاشنتون رو به عقب تکیه میدید تا جلوی بورد بیاد بالا روی هوا. پاشنه ی پاتون رو پایین بیارید، اما مطمئن بشید که نیمه ی جلویی پاتون هنوز روی بورد باشه. پاشنتون باید روی زمین مقداری کشیده بشه تا شما بایستید.
امکان داره در حین تمرین چند باری به پشت روی زمین بیفتید و بورد به طرف جلو پرت بشه! ولی خب اسکیت بورد این چیزها رو هم داره! فقط خواهشا حتما از وسایل ایمنی استفاده کنید تا آسیبی به شما نرسه.
یک روش دیگه هم برای ترمز هست به اسم Power Slide که یه روش حرفه ایه و ترجیح میدم بعدا اون رو آموزش بدم.
(یک نکته: ممکنه این که تو تصاویر بالا از Long Board استفاده شده برای شما مساله برانگیز بشه! مشکلی نیست! حرکات Long Board فرق چندانی با Skate Board نداره)
این عکس یک دختر افغانی در حال اسکیت برد بازی کردنه در روز جهانی اسکیت برد هست.
21 جون روز جهانی اسکیت برد است.
Ollie trick در اسکیت برد
حرکت Ollie اولین حرکتی هست که باید اسکیت بوردرها یاد بگیرن. یاد گرفتن Ollie باعث میشه حس کنیم که این حرکت تقریبا پایه ی همه ی حرکت های زمین صاف و اسکیت پارک ها هست. یک بار که شما حرکت Ollie رو یاد بگیرید، میتونید انواع حرکت های دیگه ی اسکیت بورد رو یا بگیرید، یا حرکت های خودتون رو بسازید.
حرکت Ollie توسط Alan Ollie Gerfand در سال 1977 ساخته شد.
شما برای اینکه بتونید این حرکت رو یاد بگیرید باید حتما آموزش هایی رو که تو پست های قبل داده بودم یاد گرفته باشید!
برای حرکت Ollie پنجه ی پای عقب رو روی نوک دماغه ی بورد بذارید. پای جلو رو بین مرکز بورد و Truck جلو (چرخ های جلو) قرار بدید. این ها محل هایی هستند که شما باید پاهاتون رو قبل از اجرای حرکت Ollie در اونجا قرار بدید. اگه خودتون مشاهده کنید متوجه میشید این حالت بهتر از حالت های دیگه ی پا روی بورد برای حرکت Ollie جواب میده، این بهترین حالته!
شما میتونید Ollie رو در حالتی که ساکن ایستادین یاد بگیرین، یا در حالتی که دارین با بورد حرکت میکنید. برای حرکت Ollie در حالی که ساکن هستید همان کار هایی رو انجام میدین که در حال حرکت انجام میدین، ولی من فکر میکنم Ollie در حالت حرکت آسون تر از Ollie در حالت ساکن هست.اگر شما میخوایدOllie رو در حالت ساکن یاد بگیرید، شما میتونید اسکیت بورد رو روی موکت یا چمن قرار بدید برای اینکه حرکت نکنه. اگه شما ترجیح میدین که Ollie رو در حال حرکت با اسکیت بورد یاد بگیرین، برای شروع خیلی تند حرکت نکنید. هر کدوم از حرکات Ollie رو که یاد گرفتین، هر کدوم رو که احساس کردین راحت تره یاد بگیرین ولی شما باید سعی کنید که اون یکی حرکت رو هم یاد بگیرید.
اما یک اخطار سریع! اگه شما Ollie رو اول به صورت ایستاده یاد میگیرین، شما میتونین عادت های بدی رو به وجود بیارین. بعضی از اسکیتر ها حرکت رو روی هوا پایان میدن و مستقیم فرود نمیان. شما نمیتونین وقتی که در حال حرکت هستید هم قوانین رو نادیده بگیرید. پس اگه Ollie رو در حالت ایستاده تمرین میکنید، من بسیار توصیه میکنم که در حالت حرکت هم تمرین کنید. شاید فقط تمرین کردن تو یک حالت برای چند روز یا چند هفته باعث بشه که عادت های بدی پیدا کنید و دیگه نتونید در حالت دیگه تمرین کنید.
وقتی که برای حرکت Ollie آماده شدید، زانوهاتون رو خم کنید. هر چقدر که بیشتر زانوهاتون رو خم کنید، بالاتر خواهید رفت.
پای عقب رو هر چقدر که میتونید روی نوک دماغه ی بورد محکم بکوبید. در اون لحظه، شما همچنین میخواین که به هوا بپرید، پای عقب رو از بورد جدا کنید. این بخش یه بخش کلیدیه! و تمرین زیادی میبره. این حرکت واقعا زمان زیادی میگیره. شما میبایست که دماغه ی پشت اسکیت بورد رو به پایین بکوبید، به طوری که به زمین برخورد کنه، با پای عقب به هوا بپرید. مطمئن بشید که پای عقبتون رو روی هوا کشیده باشید. این یه حرکت سریعه!
وقتی که به هوا پریدید، پای جلو احتیاج داره که کمی به طرف داخل بگرده (مطابق شکل)، وبا بیرون پاتون، باید اسکیت بورد رو طوری هدایت کنید که توی هوا پرواز کنه. بعضی افراد این کار رو کشیدن کنار پای جلو روی بورد توصیف میکنن، تا حدودی این قضیه وجود داره، ولی در اصل کاری که شما انجام میدین اینه که از از کفش و نوار زبر روی بورد استفاده میکنین تا بورد رو با خودتون بیشتر به هوا ببرید، و اون رو به هر جایی که میخواین ببرین.
به دست آوردن این حرکت میتونه سخت باشه، پس زمان بذارید و خونسرد باشید. این حرکت تو دفعات اول واقعا وقت گیره، این کمک میکنه که برای این بخش مشکلی نداشته باشید. شما ابتدا این حرکت رو به صورت Ollie نصفه به صورت اینکه فقط یک مقدار کمی به هوا بپرید انجام میدین، یا ممکنه زمین بخورید! اما مشکلی نیست زمین خوردن هم قسمتی از یاد گیریه. اگه میخواید میتونید کارتون رو با جم کردن مچ پا شروع کنید، این میتونه کمکتون کنه! باز هم میگم باید برای این حرکت زمان بذارید!
وقتی که پریدید، زانوهاتون رو تا جایی که میتونید بکشید و جم کنین. سعی کنید تا قفسه ی سینتون با زانوهاتون برخورد کنه. قبل از Ollie نهایت سعی رو کنین که دولا شدنتون عمیق باشه، و پاهاتون رو بالاتر جم کنید.
در تمام طول حرکت Ollie سعی کنید که سطح شانه ها و بدنتون زیاد از دماغه ی جلو و عقب بورد جلوتر یا عقب تر نره. این میتونه خیلی Ollie رو ساده تر کنه و همچنین میتونه کمک کنه که بعد از Ollie راحت تر روی بورد فرود بیاید.
تو اوج پرشتون، وقتی که تا جایی که توان دارید پریدین، احتیاج دارید که اسکیت بورد در زیرتون صاف بشه، سطح هر دوتا پاتون رو روی اسکیت بورد قرار بدین.
در ادامه، وقتی که به زمین رسیدید و فرود اومدین، دوباره زانوهاتون رو خم کنید، این قسمت حیاتیه! خم کردن زانوها کمک میکنه که شوک ناشی از فرود اومدن به اسکیت بورد جذب و منتقل بشه، این کار زانوهاتون رو در برابر آسیب دیدن توسط ضربه محافظت میکنه و شما رو در کنترل اسکیت بورد نگه میداره.
در پایان، فقط برونید. اگه این حرکت ساده به نظرتون رسید، پس عالیه! دوباره تمرین کنید! اگه مشکل به نظرتون رسید، مشکلی نیست. فقط تند نرید و باز هم میگم "زمان بذارید." هیچ محدودیت زمانی برای یاد گرفتن Ollie وجود نداره. بعضی افراد Ollie رو تو یک روز یاد میگیرن و من کسی رو میشناسم که حدود یک سال طول کشید تا حرکت Ollie رو با اسکیت بورد یاد بگیره. پس، مثل خیلی چیزهای دیگه تو اسکیت بوردینگ، بدنتون Ollie رو در زمانی متفاوت از اون چیزی که فکر میکنید یاد میگیره. پس با تمرین، شما سرانجام این حرکت رو یاد میگیرین.
در این جا یک سری حرکات رو بهتون میگم که بیشتر در یادگیری Ollie به شما کمک میکنه:
این روشیه که من باهاش Ollie رو یاد گرفتم. اسکیت بورد رو جلوی جدول پیاده رو قرار بدین، و پاهاتون رو مایل به سمت راست بورد قرار بدین. این کمک میکنه که بورد حرکت نکنه. بعد، هر چی که من میگم رو انجام بدین، اما نگران نباشید از این که چی سر بوردتون میاد. فقط این کارها رو انجام بدین و بپرین و روی جدول پیاده رو فرود بیاین. اصلا استرس اینو نداشته باشید که بورد تو جای خودش میمونه یا نه، یا اینکه ممکنه آسیب ببینید. فقط از طریق حرکاتی که بهتون گفتم شبیه حرکت Ollie روی جدول بپرید. اگه این کار رو درست انجام دادید، اسکیت بورد در جای خودش میمونه. اما اگه این کار رو اشتباه انجام دادین امکان داره فقط روی پاهاتون روی پیاده رو فرود بیاین. این یه کار کلیدیه، فقط انجامش بدید و منتظر باشید تا تاثیر بذاره. بدن شما میفهمه که شما سعی میکنید چه کاری انجام بدید، و اینکه استرس نداشته باشید کمک میکنه که دیدتون روشن تر باشه و کارها ساده تر بشه.
Nollie trick در اسکیت برد
نکته:قبل از خواندن این آموزش توصیه میکنم اگه آموزش Ollie در پست های قبل رو نخوندید یک بار اون آموزش رو بخونید.
Nollie اساسا انجام حرکت Ollie با دماغه ی بورد است. پس یعنی به جای اینکه با دم (پشت) بورد پایین بیایم باید با دماغه ی (جلوی) بورد پایین بیایم. Nollie حرکت سختی برای یاد گرفتن نیست در واقع بعضی افراد حرکت Nollie رو راحت تر از Ollie یاد میگیرن.
برای یادگیری Nollie نیازی نیست که حتما Ollie رو بلد باشید ولی بلد بودن Ollie بهتون کمک میکنه که این حرکت رو راحت تر یاد بگیرید.
در هر حال هر چی که احتیاج دارید در خودتون و اسکیت بوردتون هست. شما میتونید این حرکت رو تو پیاده رو، پارکینگ، پارک و... تمرین کنید.
قرار دادن پا
Nollie نوع مقابل Ollie هست پس اساسا پاهاتون محفوظ هستن.
پای جلو رو روی دماغه ی بورد بذارید، قوزک پا رو در وسط دماغه قرار بدید.
پای عقب رو درست در وسط Deck بین مهره ها قرار بدید.
میتونید پای عقب رو در اون محل حرکت بدید تا نقطه ای رو که راحت تر هستید رو پیدا کنید. هرچقدر پای عقب به مهره های جلو نزدیک تر باشه حرکت Nollie شما بلند تر میشه. اما این کار بورد رو یک مقدار بی ثبات میکنه، پس برای شما که هنوز مبتدی هستید بهتره که پای عقب رو نسبت به وسط بورد نزدیک تر به مهره های عقب قرار بدید.
یه چیزی که باید یاد آوری کنم اینه که، سعی کنید نذارید نوک پاتون زیاد به حالت پنجه کفتری دربیاد. یک مقدار به اون حالت باشه خوبه ولی همه ی نقاط پاتون رو رو به داخل نگیرید. این کار عجیب و غریب به نظر میرسه، حرکتتون رو هر چه خارق العاده تر انجام بدید.
Nollie Pop
شما میتونید Nollie رو در حالت ایستاده انجام بدید، اما به نظر من خیلی راحت تر میتونید این حرکت رو در حال حرکت با سرعت کم یاد بگیرید. به حالت عادی حرکت کنید و پاهارو به حالت نرمال قرار بدید و با سرعت کم حرکت حرکت کنید، فقط کمی سرعت داشته باشید (میتونید بعدا با سرعت بیشتری کار کنید). وقتی که شتاب گرفتید پای عقب رو تو محلی که گفتم قرار بدید.
Nollie pop شبیه حرکتی هست که برای انجام Ollie انجام میدید اما با یک تفاوت حرفه ای و تفاوت این هست که شما در این حرکت باید پاهارو پایین تر بگیرید و اینکه جلوی بورد رو با یک زاویه ای نسبت به خودتون رو به پایین نگه دارید. این کمک میکنه که بورد موقع فرود دوباره روی زمین راحت حرکت کنه، و همین دلیل باعث میشه که Nollie ساده باشه.
بعد از این که پریدید وقتی که پا رو رو به بالا کشیدید، پاتون باید تا آخر یک مقدار بالا بمونه(فقط مقداری) عکس بالا رو نگاه کنید تا خوب منظورم رو متوجه بشید.
پس حرکت Pop روبه پایین و به سمت جلو انجام میشه اما در هر حال شبیه حرکت Pop تو Ollie میمونه.شما باید پای عقب رو محکم به لبه ی عقب بورد بکوبید و بپرید و پای جلو رو بالا بکشید. دقیقا شبیه Ollie . سرعت و زمان بندی در اینجا همه چیزه و با تمرین دستتون میاد.
لغزش(جم کردن) پای عقب، تنظیم سطح، و کوبیدن پا
وقتی که پای جلو رو بالا کشیدید، همچنین باید پای عقب رو بالا بکشید.
شما میدونید که وقتی Ollie رو انجام میدید، کنار پای جلو رو چطوری روی بورد بدید؟ خیلی خب برای Nollie هم یه چیزی مثل اون رو انجام میدید ولی با کمی تفاوت. پای عقب رو جم میکنید ولی بسیار کم. درواقع اگر فقط زانوهارو به سمت قفسه ی سینه جم کنید ممکنه این حرکت خودش رقم بخوره بدون اینکه روش زیاد تمرکز کنید.این روش برای بعضی از افراد کار میکنه نه برای همه! پس فقط این رو در ذهنتون داشته باشید، پای عقب رو فقط کمی جم کنید تا پا روی مهره های عقب قرار بگیره.
اگه این کار رو درست انجام دادید و اگه زانوهاتون رو به سمت قفسه ی سینه جم کردید، باید سطح بورد در زیر شما قرار بگیره، از پاتون برای تنظیم سطح بورد استفاده کنید.
یک بار سطح بورد رو تنظیم میکنید، اون رو به زمین میکوبید ، زانوها رو برای جذب شوک خم می کنید و وقتی که روی زمین کامل فرود اومدید در آخر برانید.
Kickturn در اسکیت برد
Kickturning یکی از مهارت های اصلی اسکیت بوردینگ هست، اما یادگیریش میتونه یک مقدار گیج کننده باشه. Kickturn حرکتیه که شما برای لحظه ای روی چرخ های عقب تعادل پیدا میکنید و جلوی بورد رو به جهت جدید میچرخونید. این کار مقداری تعادل و تمرین میخواد.
تعادل
برای اولین بار احتیاج دارید که تعادل روی دو چرخ رو یاد بگیرید. اسکیت بورد رو روی چمن یا موکت بذارید(جایی که زیاد حرکت نکنه)
روی اسکیت بورد در حالی بایستید که پای عقب تمام عقب بورد (دم بورد) رو پوشش بده و پای جلو در قسمت راست مایل به عقب یا روی پیچ های Truck جلو قرار بگیره. این دقیقا شبیه وضعیت اصلی Ollie هست، و برای خیلی از حرکت های دیگه ی بورد استفاده میشه.
حالا زانوهاتونو خم کنید و شانه هاتون رو بالای Deck اسکیت بورد نگه دارید. راحت و خونسرد باشید، عادی نفس بکشید، نازک نارنجی بودن رو کنار بذارید.
بعد وزنتون رو به پای عقب منتقل کنید، نه همه ی وزن رو، حدود دو سوم وزن بدنتون.همینطور که وزنتون رو به پای عقب منتقل کردید پای جلو رو کمی بالا بیارید. هر قدر که وزنتون رو روی عقب بورد منتقل کنید دماغه ی بورد بیشتر میخواد که بالا بیاد. سعی کنید برای یک لحظه تعادلتون رو فقط روی چرخ های عقب حفظ کنید، این باعث میشه که احساس ترس کنید، مثل این میمونه که دارید میفتید! اصلا مشکلی نیست، فقط خونسرد باشید و روی بورد به عقب برید. ببینید چقد میتونید روی چرخ های عقب تعادل داشته باشید.
اگر برای یک بار تونستید این کار رو انجام بدید میتونید برید برای مرحله ی بعد.
Duckwalk (حرکت اردکی)
این مرحله بامزس و ممکنه مسخره به نظر برسه. اما این کار بهتون کمک میکنه!
میتونید این کار رو توی خیابون یا پارکینگ با کف صاف بتونی تمرین کنید، یا روی موکت. روی اسکیت بورد بایستید، باز هم پای عقب رو در همون حالت قبل قرار بدید و پای جلوتون دماغه ی بورد رو در جهت پای عقب احاطه کنه.
حالا یکی از پاهاتون روی عقب بورد هست و دیگری روی دماغه ی بورد، سعی کنید راه برید.این کار رو با انتقال وزن روی یک پا انجام بدید و پای دیگه رو کمی رو به جلو بکشید (در حالی که پاهاتون هنوز روی بورد هست) این کار رو رو به عقب و جلو انجام بدید. همون طور که گفتم این کار کمی مسخره به نظر میرسه، اما خونسرد باشید و با این کار خودتون رو سرگرم کنید، این تمرین خوبیه.
Kickturn Frontside Turns با چرخش رو به بیرون
حالا شما آماده اید تا حرکت Kickturn رو انجام بدید. به حالتی روی بورد بایستید که پای عقب روی عقب بورد باشه و پای جلو، یا روی Truck یا پشت اون باشه. این کار رو هم میتونید روی موکت یا تو پیاده رو انجام بدید. اگه روی موکت شروع کردید پس باید حتما توی پیاده رو هم یاد بگیرید برای اینکه بعضی از عادت های بد به وجود نیاد.
مثل تمرین تعادل احتیاج دارید که وزنتون رو کمی به عقب اسکیت بورد منتقل کنید و دماغه ی بورد رو از روی زمین بلند کنید. همچنین در مدتی که دماغه ی بورد روی هواست احتیاج دارید دماغه ی اسکیت بورد رو کمی به پشت سرتون بکشید. این حرکت فشار رو به عقب، رو با پنجه ها انجام بدید. نباید نگران این باشید که چرخش خیلی زیاد بشه، فقط تلاش کنید و کمتر بچرخید.
بعد از اینکه شما با جلوی بورد رو به بیرون پیچیدید، به این حرکت Frontside Kickturn گفته میشه.
در ابتدا، شاید فقط کمی بچرخید. اما تمرین کنید. توجه کنید که عضلات ران رو به چه صورتی حرکت میدید. تا وقتی که بتونید کامل بچرخید چرخش های کوچک انجام بدید. سپس دوباره تکرار کنید اما سعی کنید به هر طرفی که میتونید با Kickturnها برید حرکت کنید.در حالی که تمرین میکنید سعی کنید رکورد خودتون رو افزایش بدید.
هر وقت که تونستید Kickturn رو 90درجه یا بیشتر انجام بدید میتونید به تمرین ادامه بدید یا برید به مرحله ی بعد.
Kickturn Backside Turns با چرخش رو به داخل
این حرکت چرخش به جهت دیگه هست. در اصل همون حرکته اما خیلی از اسکیترها این حرکت رو سخت تر از Frontside Turn یاد میگیرن. این بار باید با پاشنه ی پا فشار بیارید.
مثل Frontside Turn این حرکت رو هم در طرف های دیگه انجام بدید و انقدر تمرین کنید تا بتونید کامل بچرخید، بیشتر انجام بدید و سعی کنید رکورد خودتون رو افزایش بدید.
Tic Tac
وقتی که تونستید تو هر دو جهت بچرخید، سعی کنید هر دو حرکت رو ترکیب کنید. یک Kickturn کوچیک در یک جهت و سپس یک Kickturn کوچیک تو جهت دیگه. این کارها رو سریع انجام بدید، هنگامی که وزنتون رو رو به جلو میندازین و میتونید رو به جلو حرکت کنید! Tic Tac یکی از مانورهای واقعی اسکیت بورد هست و خیلی به درد میخوره وقتی که نمیخواین از بورد پایین بیاین و میخواین یک فاصله ی کم رو طی کنید.
در ابتدا بسیار آروم حرکت میکنید یا حتی به عقب حرکت میکنید! روی بورد بمونید وزنتون رو به جلو فشار بدید. خودتون رو هدف قرار بدین، سعی کنید کمی با پا برید و بعد Tic Tac رو تو خیابون تمرین کنید.
همین طور که تمرین میکنید، دقت کنید که بازوها، شانه ها و مفصل ران شما چه کاری میکنن. احساس آزاد بودن داشته باشین و واقعا خودتون رو تو چرخش ها حرکت بدید. اگر افتادین، بلند بشین و دوباره این کار رو انجام بدین. این بهترین کار توی اسکیت بوردینگه که بعد از زمین خوردن کار رو متوقف نکنید و ادامه بدین مگه اینکه آسیب جدی ببینید. این خوبه که روی اسکیت بورد برگردید اگه احساس میکنید مشکلی ندارید و کمی بیشتر کار کنید.
Kickturn در حال حرکت
شما میتونید بعد از اینکه تو این حرکت به خودتون اعتماد پیدا کردین Kickturn رو در حال حرکت تمرین کنید. انقدر تمرین کنید تا بتونید Kickturn 180 درجه یا حتی 360 درجه رو هم انجام بدین. بعضی از اسکیترها رو دیدم که فقط یک حالت حرکت رو انجام میدن و حالت های دیگه رو امتحان نمیکنن، این بد نیست ولی باعث میشه که تبدیل به عادت بد بشه. اگه میخواید یک اسکیتر خوب بشین باید تو هر حالت از هر حرکتی حرفی برای زدن داشته باشین.
Shuvit Backside-Frontside
Pop Shuvit یا Shove-It یکی از بهترین حرکت هایی هست که در میان حرکت های اولیه میشه یاد گرفت. من تو این مطلب ابتدا حرکت
Shuvit Backside-Frontside رو آموزش میدم و تو مطلب بعدی حرکت Pop Shuvit Backside-Frontside رو بهتون آموزش میدم.
Shuvit حرکتیه که شما بدون چرخش به هوا میپرید و بورد در زیر شما میچرخه. اسکیت بورد با شما بالا نمیاد (Pop نمیکنه) ، فقط میچرخه، معمولا اوایل فقط یک بار میچرخه ولی وقتی این حرکت رو خوب یاد گرفتید هر چند بار که خودتون بخواید میچرخه و تنظیم چرخش های آن با شما خواهد بود.
تفاوت بین Shuvit و Pop Shuvit همون طور که از اسمشون مشخصه در پرت کردن بورد (Pop کردن) هست. در Pop Shuvit بورد با شما به هوا میاد و میچرخه. در Shuvit اینطور نیست و نیازی نیست که حرکت Ollie رو بلد باشید. در واقع Pop Shuvit ترکیبی از Shuvit و Ollie هست (بعضی وقت ها به این حرکت Ollie Shuvits هم گفته میشه)
وضعیت Shuvit
خب پس بیاید حرکت Shuvit رو شروع کنیم، وضعیت ایستادن در هر دو حالت Frontside و Backside به یک شکل هست. میتونید این حرکت رو در حالت حرکت یا ایستاده انجام بدید (در هر حالتی که راحت تر هستید) بعضی از افراد فقط میتونن در حال حرکت Shuvit رو انجام بدن، بقیه میگن که این حرکت در حالت ایستاده راحت تره. اگه یکی از این راه ها برای شما جواب نداد، راه دیگه رو امتحان کنید و انجام بدید. من خودم دوست دارم که در حال حرکت Shuvit رو انجام بدم و فکر میکنم این حالت بهترین راه برای یاد گرفتن Shuvit باشه، چون فکر میکنم آسون تر باشه. و مطمئنا شما تا آخر میخواید که Shuvit رو در حال حرکت انجام بدید چون این حالت جالب تره.
با سرعت کم حرکت کنید. سرعتتون زیاد نباشه. یا اصلا حرکت نکنید اگه میخواید ایستاده انجام بدید.
پای عقب رو با انحنای پایینی پنجه در وسط دُم (نوک عقب) بورد قرار بدید.
محل قرار گرفتن پای جلو یک مقدار متغیر هست. وقتی که میخواید پایین بیاید، احتیاج دارید که پای جلو رو در مرکز بورد قرار بدید، در صورتی که کمی پنجه روی لبه باشه. بعضی افراد ترجیح میدن که انحنای زیر پنجه ی پای جلو رو در مرکز بورد قرار بدن. قاعده ی اسکیت بوردینگ اینه که اگه این کار برای شما جواب میده، پس انجامش بدین! من این حالت رو سخت تر دیدم، اما اگه این روش رو ترجیح میدین و مشکل دارید، پس پای جلو رو کمی متفاوت تر در اطراف اون حالت قرار بدید. وقتی که برای اولین بار شروع به یادگیری Shuvit میکنید، بهتون توصیه میکنم که پای جلو رو بیشتر در حالتی که به Truck جلو نزدیک باشه قرار بدین. بعد با اطمینان و مهارت بیشتر این حرکت رو با قرار دادن پای جلو نزدیک به وسط بورد انجام بدید.
Backside یا Frontside
انجام حرکات Backside Shuvit و Frontside Shuvit خیلی مشابه هست. تفاوت اساسی آنها اینه که چرخش رو به عقب جایی هست که کسی به پشت نسبت به بیرون بچرخد. اگر شما Regular هستید، اگر در جهت عقربه های ساعت بچرخید به این حرکت Backside Turn گفته میشه. برای Frontside باید به سمت دیگر بچرخید، با جلوی بدنتون به سمت بیرون بچرخید.
اصطلاحات Backside و Frontside در اسکیت بوردینگ گیج کننده هستند و خیلی وقت ها برعکس هم هستند. نگران این نباشید. تمام چیزی که الان احتیاج دارید اینه اول که از کدام راه میخواید Shuvit رو یاد بگیرید. من توصیه میکنم که ابتدا BacksideShuvit رو یاد بگیرید.
میتونید ابتدا Backside Shuvit رو یاد بگیرید و بعد
Backside Pop Shuvit رو تمرین کنید، یا اینکه میتونید
Frontside Shuvit و Backside Shuvit رو ابتدا با هم یاد بگیرید و بعد Pop Shuvitها رو یاد بگیرید(که من این روش رو پیشنهاد میکنم و به این روش به شما آموزش میدم)
در Shuvit شما نباید بچرخید ولی بورد به سمت جلو یا عقب میچرخد. در Frontside Shuvit اگر Regular باشید بورد در جهت عقربه های ساعت میچرخد و اگر Goofy باشید برعکس جهت عقربه های ساعت میچرخد.
پرش و فشار
خب الان پاها رو در محل مناسب قرار دادید. حالا زانوهارو خم کنید. لازم نیست که آروم تر از سرعتی که برای Ollie میرفتید برید – فقط سرعتتون برای پرش کافی باشه.
حالا بپرید!!!
برای Backside Shuvit
وقتی که پریدید، باید دُم (نوک عقب بورد) رو به پشت سر خود فشار بدید، از انحنای زیر پنجه برای این کار استفاده کنید. پای جلو باید فقط روی بورد ثابت بمونه، پای جلو از بالا رفتن بورد روی هوا جلوگیری میکنه. بعضی از افراد دوست دارند که با پاشنه ی پای جلو لگد بزنن، تا کاری کنند که بورد بیشتر بچرخه – این کار فقط وقتی جواب میده که پای شما در مرکز بورد "نباشه"، اگه روی این کار زوم کنید امکان داره که حرکت Shuvit رو از دست بدید. من ترجیح میدم که فقط پای جلو رو روی کمی از روی بورد بردارید و بذارید که بورد بچرخد (اما بذارید پای جلو روی بورد بماند-زیاد اون رو از روی بورد بالا نکشید). در Shuvit باید پای عقب کار کند.
برای Frontside Shuvit
وقتی که پریدید، باید با لگد دُم (نوک عقب بورد-Tail) بورد رو به سمت جلو بفرستید. به جز این کار، تمام کارهایی که برای Backside Shuvit انجام دادید رو برای Frontside Shuvit هم انجام میدید. پای جلو باید فقط روی بورد بماند، پس مانع روی هوا رفتن بورد میشود.
چرخش
در هر دو روش باید مطمئن بشید که دُم (Tail) بورد رو به اندازه ی کافی محکم فشار میدید که بورد حداقل 180 درجه بچرخه (پشت بورد به جلو بیاد) وقتی این کار رو تونستید انجام بدید، چرخش 360 درجه رو هم تمرین کنید، این کار خیلی عالیه! یا حتی میتونید بعدها بورد رو بیشتر بچرخونید! ولی الان فقط باید هدفتون یک چرخش 180 درجه باشه.
فرود آمدن Shuvit ( لَند کردن)
حواس و چشمتون به بورد باشه وقتی که داره چرخش میکنه و شما روی هوا هستید. وقتی که دیدید بورد یک دور چرخید، با پاها اون رو بگیرید. این به این معنی هست که پاها رو روی بورد نگه دارید، با پای جلو که نزدیک به وسط بورد یا دماغه (جلوی بورد-Nose) قرار داره و پای عقب که نزدیک به دُم بورد هست. مطمئن بشید که اون رو گرفتید، یا اینکه اون هنوز داره میچرخه، امکان داره که شما با بورد به یک طرف فرود بیاید (یعنی اینکه به پیاده رو بخورید).
وقتی که فرود میاید زانوها رو خم کنید، تا ضربه رو جذب کنند، تعادل خودتون رو حفظ کنید و به حرکت ادامه بدید. اگر در حال ایستاده این حرکت رو تمرین میکنید، پس فقط فرود بیاید و تعادل خودتون رو حفظ کنید.
حالا شما میتونید حرکت (Shuvit (Backside-Frontside رو انجام بدید، این حرکت رو بارها تمرین کنید تا بتونید اون رو راحت و روان انجام بدید، وقتی که تو این حرکت دیگه مشکلی نداشتید آماده میشید که حرکت
(Pop-Shuvit (Backside-Frontside رو که در مطلب بعدی بهتون آموزش میدم یاد بگیرید.
چگونه به کودکان اسکیت برد کردن آموزش دهیم؟
اسکیت برد بازان از اواخر دهه 1950 از این ورزش لذت می بردند. هنگامی که اسکیت برد اختراع شد به عنوان وسیله ای خانگی برای گشت و گذار در پیاده رو ها محبوبیت پیدا کرد. اختلاف بچه های اسکیت برد باز در مراکز و پارک های محلی به علت از بین بردن لذت دیگران مشکل بزرگی بود. به هر حال اسکیت برد بازان و هم پیشه های آنها بیشترین داد و ستد را داشتند، واین ورزش به عنوان یکی از پر خطر ترین ورزش ها برای کودکان شناخته می شد.
ورزش اسکیت برد می تواند برای کودکان بسیار سرگرم کننده باشد، وهنوز این ورزش می تواند بسیار خطرناک باشد، بنابراین، مهم است که کودکان هنگام ورزش اسکیت برد همیشه خود را با وسایل محافظ بپوشانند. حتی اگر فکر کنند که حرفه ای هستند. وسایل محافظ شامل یک کلاه ایمنی با محافظ چانه، مچ بند، زانو بند و آرنج بند است. بسیاری از کارشناسان توصیه می کنند که کودکان کفش مناسب برای ایستادن بر روی اسکیت برد و اسکیت سواری، به جای کفش معمولی خود را داشته باشند.
کودکان5تا9سال از آنجا که ورزش اسکیت برد ورزشی خطرناک است توصیه می شود شروع اسکیت برد سواری از سن هفت سالگی باشد زیرا برای اسکیت برد سواری تعادل و مهارت زیاد نیاز است. مانند اسکیت رولر و دوچرخه سواری و...در بار اول، پدر و مادر باید نزدیک کودک بمانند.
به جای یک سطح سخت،کودک خود راتشویق کنید تاایستادن بر روی تخته را بر روی چیزی راحتر مثل چمن یا فرش یاد بگیرد فرزند شما به سادگی و راحت با تخته تناسب پیدا می کند. آنها پرش و تعادل دارند و به حرکت و سواری وانمود می کنند. تا زمانی که به نظر می رسد آنها به درک خوبی از این مفهوم نرسیده اند، اجازه حرکت به جلو را که نمی دهید.در مرحله بعدی آنها یک پا را بر روی اسکیت برد قرار داده و با پای دیگر حرکت می کنند (اسکیت کردن با پای راست در جلو و بالعکس) با هر پایی که راحت است این کار را انجام دهد، چون که این برای آنها بهتر است.
هنگامی که آنها در عمل تعادل داشتند و احساس کردند که به راحتی بر روی تخته ایستاده اند، آنها می توانند در سطح و موضع دیگر و بیرون حرکت کنند. اجازه دهید آنها دست شما را نگهدارند و در حالی که بر روی چرخ ها حرکت می کنند تعادل حرکتی را درک کنند، ممکن است برای کامل شدن این وظیفه فرزندانتان مقداری زمان صرف شود.
نکات اصلی:
· برای یادگیری همراه فرزندانتان باشید.
· برای فرزندانتان فضایی راحت برای ایستادن بر روی تخته و سطحی امن ایجاد کنید.
· مطمئن شوید که آنها استفاده از سطح و موضع قرار گرفتن پا ها را می دانند.
کودکان8تا12سال هنگامی که کودکانتان می دانند که چگونه بر روی اسکیت بورد باقی بمانند، تعادلی خوب داشته باشند، و می دانند که بهترین موضع برای جای پای آنها کجاست، می توانند حرکت کنند و یا حرکت و چگونگی فشاربرای حرکت تخته را یاد بگیرند با قرار دادن پای جلو بر روی تخته، آنها باید پای عقب را محکم بر روی زمین بکشند،همه انگشتان پای جلو را برای فشار به جلو به کار ببرید. پای عقب را در انتهای برد قرار دهیدآنها نیاز دارند که این کار را با این عملکرد ادامه دهند.
نکات اصلی:
· چگونگی فشار به تخته و چگونگی متوقف کردن یا حرکت را به آنها آموزش دهید.
· ایجاد سطوح چسبنده برای باقی ماندن بر روی تخته هنگام حرکت کردن.
· نمایش حقه های کوچک برای آنکه آن را آسان تر یاد بگیرند.
روش اول : آماده سازی برای کار با اسکیت برد
مرحله اول : ابتدا اسکیت برد مورد علاقه خود را تهیه کنید. سعی کنید در ابتدا که زیاد ممکن است اشتباه کنید اسکیت برد شما دارای استاندارد های لازم باشد و کمی هم ارزان قیمت باشد که ممکن است دچار آسیب هایی شود. البته این مورد به شما و سلیقه شما مربوط می شود و ما فقط پیشنهاد خود را به شما گفته ایم.
مرحله دوم : تهیه کفش مناسب برای کار با اسکیت برد، سعی کنید یک کفش ته صاف تهیه کنید و با آن راحت باشید.
مرحله سوم : تهیه کلاه ایمنی، مطمئنا برای شروع کار با اسکیت برد دچار ضربات شدیدی خواهید بود چراکه حفظ تعادل خود در ابتدا کمی برای شما دشوار است و بار ها ممکن است به زمین برخورد کنید.
مرحله چهارم : سعی کنید محلی را برای اسکیت برد سواری پیدا کنید که دارای استاندارد های مورد نیاز باشد و ارتفاع کمی داشته باشد و سطحی کاملا صاف باشد.
مرحله پنجم : اگر دوستی دارید که در این کار حرفه ای است یا مربی ای را میشناسید که ممکن است به شما این ورزش را بی آموزد از او کمک بگیرید. چراکه تجربه آن ها به شما کمک خوبی خواهد کرد.
روش دوم : تسلط بر اصول اولیه
مرحله اول : وقتی روی اسکیت می ایستید باید پاهای شما افقی باشد به تصویر زیر توجه فرمایید.
مرحله دوم : هنگام حرکت کردن باید یک پای شما به حال تصویر زیر بر روی اسکیت باشد و پای دیگر شما به عقب رانده شود تا بتوانید به جلو بروید.
مرحله سوم : برای شتاب گرفتن و افزایش سرعت همانند تصویر زیر باید کمی بیشتر پای خود را به عقب فشار دهید تا سرعت شما افزایش یابد.
مرحله چهارم : برای اینکه مسیر خود را تغییر دهید با یک پای خود به عقب اسکیت فشار بیاورید و با استفاده از وزن خود عقب اسکیت را بالا بیاورید و با مچ پای خود مسیر خود را عوض نمایید.
مرحله پنجم : برای اینکه بتوانید بایستید باید پای خود به حالت عمود بر روی زمین قرار دهید و دقت کنید اگر سرعت دارید اینکار را به آهستگی انجام دهید.
مرحله ششم : سعی کنید این مراحل را چندین بر انجام دهید تا در این کار حرفه ای شوید و تا به اینجای کار اصول اولیه را یاد بگیرید.
مرحله هفتم : اکر به زمین خوردید هیچ وقت نا امید نشوید و سعی کنید از این ورزش لذت ببرید و سعی کنید با هر بار زمین خورد چیز جدیدی را یادبگیرید و در این کار حرفه ای شوید.
مرحله هشتم : هموراه سعی کنید از تجربه دوستان خود استفاده کنید و همراه آنان به ورزش بپردازید.
روش سوم : پرش زدن روی اسکیت برد
مرحله اول : شما برای اینکه اسکیت برد را از زمین بلند کنید باید با پای خود به قسمت انتهای اسکیت برد ضربه بزنید تا جلوی آن به همراه عقب آن از زمین ارتفاع بگیرد.
مرحله دوم : کار مرحله قبل شما باید همانند تصویر زیر شده باشد. با دقت به تصویر زیر نگاه کنید.
مرحله سوم : کل مرحله پرش شما باید همانند تصویر زیر باشد.
خانه ای برای اسکیت برد سواران
این خانه به قول معروف خوراک کسانی است که با اسکیت برد زندگی میکنند. نوع طراحی خاص این منزل باعث میشود که این ورزشکاران بتوانند برای رفتن از محلی به محل دیگر نیز اسکیت برد را از زیر پایشان بر ندارند. شاید این آرزوی بسیاری از خوره های اسکیت برد باشد. این منزل در وسعت 200 متر مربع در مالیبو، لاس فلورس کانیون (کالیفرنیا) و توسط طراحی به نام
(Gil Le Bon Delapointe) ساخته شده است و در حال حاضر برای شرکت در نمایشگاهی مربوط به اسکیت برد ها به پاریس منتقل شده است. این نمایشگاه تا 7 آگوست ادامه دارد.
مطالب کامل را در کتاب الکترونیکی زیر ببینید
دانلود پی دی اف آشنایی مقدماتی با اسکیت برد و آموزش آن