مارپیچ مرگ[1] با عنوان اختصاری (Ds) حرکتی بسیار زیبا در رشته های رولر و اینلاین اسکیت و پاتیناژ دو نفره است. تصویری زیبا که مبیّن بلعیده شدن توسط یک سیاهچاله و یا مکیده شدن توسط مثلث برمودا و ... است.
پارتنر مرد در این حرکت محور[2] دایره ای میشود که پارتنر زن در آن میچرخد و پارتنر زن میبایست در زمان کوتاهی سطح سر خود را به سطح زانوها و تقریباً موازی با زمین برساند. پارتنر مرد باید محکم بایستد و با توجه به سطح مهارت چرخش را ادامه دهد.
انواع مارپیچ های مرگ:
این حرکت نیز همانند اکثر حرکات میتواند در چهار حالت و بر روی لبه های داخلی[3] و خارجی[4] و روبه جلو[5] و رو به عقب[6] اجرا شود. نحوه ورود به حرکت و خروج از آن و همچنین حفظ موقعیت و یا ترکیب برخی از حرکات دیگر با آن همچون حرکت اسپایرال[7]، بیلمان[8] و شلیک اردک[9] و یا تعویض دست میتواند امتیاز بازیکنان را افزایش دهد.
تاریخچه حرکت:
سال 1928 این حرکت در نسخه های ابتدایی با گرفتن هر دو دست پارتنر توسط شارلوت اوللس چل[10] و کورت نوین[11] ابداع شد. سال 1940 نسخه امروزی تر و با اجرای تک دست توسط زوج کانادایی سوزان مورو[12] و والاس دیستل مایر[13] ابداع شد.
فیلمی قدیمی از مارپیچ مرگ بدون دست
سال 1960 انواع دیگر از این حرکت توسط لوودمیلا بلوزووا[14] و اولگ پروتوپوف[15] با عناوین اختصاصی زیر توسعه یافت:
مارپیچ کیهانی[16] (در لبه داخلی رو به عقب)
مارپیچ زندگی[17] (در لبه داخلی رو به جلو)
مارپیچ عشق[18] (در لبه خارجی رو به جلو)
طبق نظر داوری اتحادیه جهانی اسکیت[19] (ISU) علامت های اختصاری برای هر نوع از اجراها در نظر گرفته شده است:
در سال های 2007 و 2008 مارپیچ مرگ رو به عقب در لبه داخلی و در سال های 2008 و 2009 مارپیچ مرگ رو به جلو در لبه داخلی برای برنامه های کوتاه دو نفره اجباری[20] بود و این روند ممکن است در هر سال با توجه به آیین نامه های مربوطه تغییر کند.
لبه و جهت اجرا |
علامت اختصاری |
لبه داخلی رو به جلو |
FiDs |
لبه خارجی رو به جلو |
FoDs |
لبه داخلی رو به عقب |
BiDs |
لبه خارجی رو به عقب |
BoDs |
فیلم کاملی از تمام لبه های مربوط به مارپیچ مرگ
کمی فیزیک در مورد حرکت مارپیچ مرگ
یکی از حرکات جالب برای آنالیز فیزیکی، حرکتی است به نام مارپیچ مرگ (دِث اسپایرال) یا فرشته مرده. این تکنیک توسط زوج اسکیت سوار در شاخه نمایشی اجرا میشود. اسکیت باز مرد، یار خود را حول دایره ای می کشد که در تصویر زیر قابل مشاهده است.
این اسکیت سوار، زمانیکه می خواهد یار خود را روی دایره بکشد، باید جلوی تیغه اسکیت خود را (جایی که ترمز قرار دارد) بگونه ای بر زمین قرار دهد که ثابت شود. این امر موجب بوجود آمدن یک شتاب مرکزگرا شده، که زوج اسکیت سوار هنگام اجرای حرکت آن را حس میکنند. در تصویر زیر کمیت های فیزیکی مهمی که بر این حرکت تاثیرگذارند، مشخص شده اند.
mA جرم اسکیت سوار خانم؛
mB جرم اسکیت سوار مرد؛
M جرم کل سیستم بوده که برابر مجموع جرم هر دو اسکیت باز است:
A+mB mM=
توجه داشته باشید که نقطه قرمز نشان دهنده محل مرکز جرم این سیستم است.
LA فاصله مرکز جرم اسکیت باز خانم تا مرکز جرم سیستم M؛
LB فاصله مرکز جرم اسکیت باز مرد تا مرکز جرم سیستم M؛
P مرکز چرخش سیستم است. یعنی همان نقطه ای که ترمز(جلوی تیغه) اسکیت باید روی زمین ثابت شود.
R شعاع دایره ای است که حول نقطه P توسط مرکز جرم سیستم M ایجاد می شود.
و w که سرعت زاویه ای (دورانی) برحسب رادیان٭ بر ثانیه است.
٭رادیان واحد سنجش زاویه است. هر رادیان 360 درجه می باشد.
لازم به ذکر است که LB < LA است. زیرا جرم اسکیت باز مرد از جرم دیگری بیشتر و در نتیجه به مرکز جرم نزدیک تر است.
هنگامیکه زوج اسکیت باز می چرخند مانند یک جسم واحد حرکت می کنند ، بنابراین میتوان آنها را مانند یک جسم صلب در محاسبات در نظر آورد.
طبق قانون دوم نیوتن :
F = M aGΣ
بطوریکه
FΣ برایند نیروهای وارد بر جسم صلب؛
M جرم جسم صلب؛
و aG شتاب مرکز جرم G جسم صلب است.
در مرحله بعد، نمودارساده جسم آزاد را در صفحه دوران رسم می کنیم. این نمودار، فقط حرکت مرکز جرم زوج اسکیت باز را بررسی می کند.
3
که در آن ac شتاب مرکزگرای مرکز جرمM ناشی از دوران با سرعت w است. این شتاب به سمت مرکز دایره (به شعاع R ) نشان داده شده است.
FP نیرویی است که توسط زمین در نقطه P بر روی تیغه اسکیت باز مرد وارد می شود. این نیرو، در امتداد شتاب مرکزگرای ac عمل می کند.
محاسبه FP خالی از لطف نیست، زیرا نیروی مورد نیاز اسکیت باز مرد را که باید برای ثابت ماندن روی زمین هنگام دوران در نقطه P وارد کند، به دست می دهد.
شتاب مرکزگرای M از رابطه زیر بدست می آید :
ac = w² R
بنابراین،
FP = M ac
و
FP = (mA + mB) w² R
برای درک بهتر مطلب، مثال زیر را در نظر بگیرید:
mA = 50kg
mB = 80kg
w = 3.8 radians/s
R = 0.40 meters
با جاگذاری اعداد فوق در رابطه بدست آمده مقدار FP ، 750 نیوتن می شود. بعبارت دیگر، اسکیت سوار مرد باید نیرویی معادل یک وزنه 75 کیلوگرمی به زمین وارد کند. این مقدار، کمی کمتر از وزن بدن خود اوست، که نیروی قابل توجهی است. به این دلیل است که اسکیت سوار مرد به هنگام وارد آوردن نیروی لازم برای ثابت ماندن روی زمین، حین دوران، باید کمی به سمت پائین خم شود و با اسکیت دیگر تعادل خود را توسط خواباندن لبه های تیغه بر روی زمین، در هنگام چرخش حفظ کند.
تهیه و تنظیم و ترجمه:
مصطفی علیمحمدی
توسعه دهنده اینلاین اسکیت
Mostafa Ali Mohammadi
Inline skating Developer
منبع:
© Link
© Link
© Link
© Link
[1] death spiral
[2] pivot
[3] inside
[4] outside
[5] forward
[6] backward
[7] spiral
[8] Biellmann
[9] Shoot the duck
[10] Charlotte Oelschlagel
[11] Curt Neumann
[12] Suzanne Morrow
[13] Wallace Diestelmeyer
[14] Ludmila Belousova
[15] Oleg Protopopov
[16] Cosmic spiral
[17] Life spiral
[18] Love spiral
[19] International Skating Union
[20] pairs short program