شبکه راههای موتوری و راههای سازگار با محیط زیست در کشور فرانسه با هم همگن نیستند. به ناچار بسیاری از اسکیتبازان از ادامه دادن مسیر تا پایان جاده چشمپوشی میکنند. اسکیتبازان در جاده به اقدامات احتیاطی قابل توجه، که سادهاند ولی برای ایمنی حیاتی، احتیاج دارند.
حقایق عمومی
هنگامی که اعتماد به نفس و سطح فنی خاصی را به دست بیاورید، دیگر عبور از مسیرها و جادههای موتوری و فرسودگی ناشی از آن و خارج شدن به سمت جادههای باز غیر قابل چشم پوشی خواهد بود.
اولویت دادن به جادههای ثانویه
اولین چیزی که وجود دارد: اجتناب از محورهای اصلی است! شبکههای راهی فرانسه دارای ساختار خوبی است؛ که در قالب بزرگراهها، مسیرهای ملی، مسیرهای بخشی، جادههای محلی و ... تقسیمبندی میشود و تقریبا واضح و دقیق است.
به اندازه کافی منطقی است که؛ بزرگراهها و جادهها، مخصوص رانندگان و خودروهایشان است و عبور دوچرخهسواران و عابرینپیاده و در نتیجه اسکیتبازان نیز در آنها ممنوع است. به هرحال، امید به زندگی در توقفی اضطراری نیز از یک دقیقه تجاوز نمیکند.!
جادههای ملی: نیز بسیار خطرناک هستند، پس اجازه بدید که آنها را فراموش کنیم.
با این حال آنچه که باقی میماند: جادههای محلی و بخشی است، که ممکن است اسکیتبازان از آن استفاده کنند، اما نباید در نظر گرفتن اقدامات احتیاطی لازم را فراموش کنند.
جهت مسیر حرکتی ؟ هنگامی که شما قصد انتخاب یک مسیر را دارید، اولویت را در مسیرهایی منتهی به شهرهای بزرگ قرار دهید، این مسیرها محبوبیت و شلوغی کمتری دارند و کمتر به صورت مستقیماند.
توجه کنید...
قوانین جاده نشان میدهد، زمانی که یک عابر پیاده مجبور به راهرفتن در جادههاست، به ناچار باید در مواجه با مسیر عبور ومرور(ترافیک)، در همان جهت حرکت کند. اما در عمل برخلاف آنچه که در قوانین وجود دارد، صورت میپذیرد. ولی دلایل عقلی هم میگوید: اسکیتبازی همانند دیگر وسایل نقلیه موتوری باید در جهت ترافیک (مسیر عبور و مرور) انجام پذیرد.
این بدان معناست که به طور مداوم پشت خود را تماشا کنید:
وجود وسایل نقلیه را بررسی کنید.
سرعت را ارزیابی کنید.
اندازهگیری و سنجش مسافتی که قصد عبور از آن را داریم.
ظرفیت تهاجمی را تعیین کنید.
آمدن وسیله نقلیه دیگر در همان زمان را بررسی کنید.
تطبیق در طول عبور کردن به همراه وسایل نقلیه دیگر
اولین چیزی که هست: ماشین یک زره آهنی است که ممکن است چندین تن وزن داشته باشد. در صورت تصادف با آن شما نمیتوانید هیچ بازی دیگری انجام دهید. زندگی شما در معرض خطر خواهد بود و بدتر از آن راننده به چندین سال زندان محکوم میشود.
حضور در جاده، مثل حضور در خانه نیست؛ مشخصات شخصی خود را به همراه داشته باشید، حتی اگر شما فکر کنید که در مسیر درستی حرکت میکنید.
بوق زدن یک راننده لزوما به معنای رانندگی تهاجمی و پرخاشگرانه نیست؛ ممکن است بخواهد به وسیله آن برای ورود هشدار دهد. اصرار و پافشاری بر بوق زدن، حالت ذهنی فرد را فاش میکند.
نشانههای پرخاشگری در حالات بوق زدن نمایان نمیشود و در صورت واکنش بیش از حد شما ممکن است به درسی که راننده بخواهد به شما بدهد منتهی شود. قبل از نشان دادن هرگونه احساسی حداقل دو برابر بیشتر صبر کنید.
اگر یک وسیله نقلیه با سرعت بالا در حال رسیدن است؛ از راه رفتن با پاهای باز و کشیده خودداری کنید و بهتر است با دامنه حرکتی کمتر، فضای کمتری از جاده را اشغال کنید.
اگر جاده به اندازه کافی وسیع بود؛ بازهم زمان مورد نظر برای گذر و عبور ماشینها از کنار خود را بسنجید.
اگر ماشینهای پشت سر شما کند حرکت میکنند تا شما عبور کنید؛ شما باید به راننده کمک کنید و هل دادن اسکیتها را متوقف کنید و اجازه بدهید چرخهایتان خودش حرکت کند و شما را منتقل کند. بهترین کار این است که شما با اشاره به راننده، اجازه عبور دهید.
گاهی اوقات اسکیتبازان مانع دید وسایل نقلیه و رانندگان میشوند؛ اگر میبینید که جاده برای عبور خودروها آزاد است و شما میتوانید به راحتی عبور کنید، آنرا به رانندگان نشان دهید.
اگر به هنگام عبور به توده ماشینهایی که در یک خط پشت سر هم قرار گرفتهاند برسید؛ بهتر است برای کاهش جریان ترافیک چند ثانیهای صبر کنید، علاوه بر این، عملکرد شما بروز رفتارهای خطرناک در مناطق نامناسب را محدود میکند و رانندگان بیتاب، کمتر به صورت پرخاشگرانه عمل خواهند کرد.
اگر عبور شما به همراه یک وسیله نقلیه دیگر در جادهای باریک به صورت همزمان شروع شود؛ درحالیکه ماشینی دیگر از روبرو میآید، بهتر است با گرفتن کمترین فضا اجازه دهید که چرخها خودشان حرکت کنند، چراکه ماشین روبرویی در بین دو انتخاب شما و ماشین دیگر به جای برخورد با وسیلهای سخت، آغوش شما را انتخاب میکند.
به طور کلی، به رانندهها نشان دهید که آنها را دیدهاید؛ تماس بصری باعث میشود، ارتباطات تسهیل شود و سوتفاهم به وجود نیاید و راننده اطمینان پیدا میکند که شما از وجود وی در پشت سرتان باخبر هستید.
موارد خاص: گروههای اسکیتباز
رانندگان به دیدن گروههای دوچرخه سواری - به خصوص در صبح روزهای یکشنبه – عادت کردهاند. ولی عادت آنها به دستههای تودهای اسکیتبازان کمتر است! بازهم وجود حداقل نظم و انضباط در قلب این تودههای اسکیتسوار برای عبور کردن در بهترین شرایط نیاز است.
*اسکیتبازان انتهایی از این تودهها باید با پوشیدن کلاههای هشدار دهنده، رانندگانی که را که در راه رسیدنند مطلع نمایند. (اضافه کردن یک وسیله نقلیه در انتها به عنوان اسکرت بهتر است! البته کامیون شامل آن نمیشود چراکه دردسرهای بسیار بیشتر از یک موتورسیکلت دارد.)
*هرگونه تغییر موقعیت اسکیتسواران به هنگام عبور وسایل نقلیه ممنوع است.
*باقی ماندن در یک خط و انجام ندادن هرآنچه که مورد خواست اسکیتبازان بوده و دوست دارند، رانندگان را متعجب نمیکند.
*اسکیتسوارانی که در راس دسته هستند به هنگام ورود وسیله از جلو به اسکیتبازانی که در انتهای دسته هستند برای عبور وسیله نقلیه هشدار میدهند. فراموش نکنید که برای بررسی وسایل نقلیهای که از روبرو میآیند و فضای کافی و به اندازه برای عبور از جلو به عقب وجود داشته باشد!
* 2 یا 3 دسته از اسکیتسواران با ترکیبی از اسکیتسواران مبتدی و حرفهایتر از 1 دسته اسکیتباز 20 تا 30 نفره اسکیت میکنند بهتر است.
.. و دیده میشود !
به طور خلاصه میتوانیم بگوییم : " بهتر است به مانند یک درخت کریسمس که قسمت فوقانی آن همانند ستارهای روشن است، دیده شوید. "
هنگامی که شما در جاده اسکیتبازی میکنید، باید در هر شرایطی قابل دیدن باشید.
*استفاده از رنگ براق و روشن ترجیح داده میشود، چراکه این انتخاب باعث تضاد بهتر در محیطهای تاریک میگردد.
*تا آنجا که امکان دارد از جلیقههای زرد بر روی لباسهای خود استفاده کنید. این رفتار پیش از این توسط موتورسواران و دوچرخهسواران مورد تایید بوده است.
*در تاریکی چراغهایی بر روی سر شما قرار میگیرد، که شما را به راحتی قابل شناسایی میکند. برخی از مدلهای آن دارای نور سفید در جلو و نور قرمز در عقب میباشد.
*پوشیدن کلاه ایمنی باعث میشود که جدیتر، ورزشیتر، سازمان یافتهتر و کمتر غیر عادی و غیر قابل اعتماد به نظر برسید و علاوه بر این، از شما محافظت هم مینماید!
تهیه و تنظیم و ترجمه:
مصطفی علیمحمدی
توسعه دهنده اینلاین اسکیت
Mostafa Ali Mohammadi
Inline skating Developer
منبع:
© Link
© Link