مهمترین دلیل ترس اسکیت‌آموزان مبتدی در اسکیتسواری مواجه با یک موقعیت جدید و ناشناخته هستش که فرد نسبت به اون شناخت نداره! مهمترین ترس هم ترس از سقوط به دلیل عدم تعادل و عواقب اون مثل تجربه درد و آسیب هستش!
دقیقاً مثل اینکه شما وارد تونل وحشت بشین!
ممکنه به اتفاقای ساختگی داخل تونل ری اکشن‌های مختلف مثل جیغ زدن و بستن چشم و جمع شدن و بغل کردن نفر کناری و ... انجام بدین.
اینجا نقش مربی مثل چراغ تونل وحشته که با روشن کردن تونل و دیده شدن تمام رویدادهای تونل ترس شما هم از بین میره!
مربی باید اتفاقات آتی که ممکنه برای اسکیت‌آموز پیش بیاد و راه‌های جلوگیری از سانحه و یا آسیب ندیدن رو بشناسه و به خوبی این موارد رو برای اسکیت‌آموز تشریح و تصویرسازی کنه و با همراهی اسکیت‌آموز تجسم موقعیت‌های آسیب‌زا در اسکیتسواری رو به تدریج براش بازسازی کنه!
با افزایش اعتمادسازی و کسب امنیت برای موقعیت جدید در اسکیتسواری، اسکیت‌آموز از انقباض بیش از حد عضلاتش و ترس و... کاهش پیدا میکنه!
کودکان در مواجه با موقعیت ناشناخته کسب تعادل در زمان پوشیدن اسکیتها به عنوان ابزاری چرخ‌دار ممکنه انواع بهونه‌گیری‌ها برای سر باز زدن از ادامه اسکیتسواری به دلیل ترس رو داشته باشن؛
اشاره به مناسب نبودن رنگ اسکیتها
اشاره به دوست نداشتن اسکیتها
اشاره به تنگ بودن اسکیتها
داشتن دسشویی و گشنگی
گریه کردن
دست درد
دل درد
سر درد
پا درد
و انواع و اقسام بهونه‌هایی که ممکنه به عقل جن هم نرسه!
انواع مهارت‌های مربیگری اسکیت برای کاهش ترس کودکان اسکیت‌آموز مبتدی؛
همدلی کردن با اسکیت‌آموز و صحبت در مورد احساس عدم امنیتش (همدلی از هم زبونی بهتره)
عدم اجبار برای ادامه تمرین و سرکوفت زدن توسط مربی و بخصوص والدین
اشاره به لوازم ایمنی اسکیت و توضیح در مورد نحوه عملکرد هر کدومشون
صحبت کردن در مورد علاقمندی‌های اسکیت‌آموز
تمرین و شبیه‌سازی موقعیتی که اسکیت‌آموز از اون میترسه مثلاً زمین خوردن با کمک همراه اسکیتی، والدین اسکیت‌آموز، مربی اسکیت یا کمک مربی اسکیت
مطالب مرتبط:
تهیه و تنظیم:
مصطفی علیمحمدی
توسعه دهنده اینلاین اسکیت
Mostafa Ali Mohammadi
Inline skating Developer
منبع:
© Link
