در طول سالها، تصور و باوری که از اسکیت وجود داشته بسیار تکامل یافته است. با این حال، هنوز هم افرادی هستند که اسکیتسواری را بعنوان تفریح و سرگرمی کودکانه میشناسند و نه یک ورزش واقعی. برخی از افراد اسکیتسواری را بعنوان تفریح و سرگرمی کاملاً کودکانه در نظر میگیرند. دیگران حتی تعجب میکنند وقتی از وجود مسابقات اسکیت سرعت اطلاع مییابند. آیا اسکیتسواری سرگرمی و تفریحی کودکانه است یا ورزشی واقعی؟
تصویری از تاریخچه اسکیت
خاستگاه: شیوه اصلی و غیر عادی
تاریخ تولد رولر اسکیت همچنان مبهم باقی مانده است. چراکه مستندات تاریخی کافی در این زمینه وجود ندارد. یکی از این مستندات، اختراعی بومی توسط جان ژوزف مرلین (1735-1803) در بلژیک است.( (Nieswizski, 1991
در سال 1760 ایده ساخت وسیلهای برای تطبیق دادن اسکیت روی یخ بر روی زمین معمولی با اضافه کردن چرخهای فلزی در زیر صفحهای چوبی شکل گرفت. مرلین یک متخصص ماشینهای مکانیکی بود. این نمونه در قسمت میانی دارای چرخی برای تراز بود. در یکی از شبهای لندن وی ابداع خود را ارائه کرد و تنها چند نمونه اصلی از این اسکیت تا پایان قرن 18 وجود داشت.
مخترعان متعددی از راه مرلین دنباله روی کردن
چند سال پس از مرلین، ماکسیمیلیان لودویجک وان لده (Maximiliaan Lodewijk Van Lede) دانشآموز آکادمی بروژ در سال 1789 یک جفت اسکیت را در رده وسایل نقلیه عجیب و غریب ابداع کرد. او بعنوان مجسمهساز آکادمی پاریس مدال دریافت کرده بود. در مجموع همه این مخترعان از طبقه بورژوایی (متوسط رو به بالا ) بودند.
در سال 1819، فرانس پتی بلد (French Petibled) مکانیک، طرح جدید از یک مدل اسکیت اینلاین را به ثبت رساند. بسیاری از مخترعان و در نهایت
John Spence (Scotland), Robert John Tyers, August Löhner, Legrand, Jean Garcin
همگی از مبدعان و اسکیتسواران روی یخ اروپایی بودند.
گارسین (Garcin) تفصیلیترین شرح در مورد اسکیت اینلاین را در کتابی تحت عنوان " cingar " که جابهجا شده اسم خودش بود نوشت. او یک اسکیتسوار روی یخ معروف فرانسوی در زمان امپراتوری اول بود، وی در سال 1813 کتابی را تحت عنوان "اسکیتسواری واقعی، یا اصول هنری مورد توجه برای اسکیتسواری" را نوشت.
نشانههایی وجود دارد که اسکیتسواری محدود به اقلیتی خاص از مردم بوده، مانند تصویر زیر که برگرفته از کتاب "Rollermania" آقای "Sam Nieswizski" با تمرکز عجیب بر روی تصویر شخصیتها است.
اسکیت اینلاینی با سه چرخ تراز در وسط که در سال 1849 تماشاچیان کنجکاو در محله دلا کنکورد را شگفت زده کرد.
رولر اسکیت در آغاز بین طبقات بالایی جامعه گسترش پیدا کرد.
در سال 1849 رولر اسکیت به اپرا راه پیدا کرد و از آن برای بالا رفتن از تختهها استفاده میشد. یکی از اپراهای "Meyerbeer" در تئاتر ملی " پیامبر" صورت گرفت. شامل رقصهایی باله وار با اسکیت بود. لگراند (Legrand) این اپرا را اداره میکرد.پ س از آن رقاصهها، به مزیتهای استفاده از این ابداع پی بردند و اولین کاشفان این ویژگی رولر اسکیت طبقات اجتماعی بالای جامعه بودند.
نیسوویزسکی (Nieswizski) بعنوان یکی از اصلیترین کسانی که دنبال کننده موضوع اسکیت بود به نقل از طبقه اشراف جامعه اینگونه بیان میدارد:
در سال 1820، شوالیه سنت جورج در محل کاخ سلطنتی فرانسه، مقابل موزه لوور ...
در ابتدا افرادی که از طبقه اشراف بودند بر روی یخ اسکیتسواری میکردند. افرادی که در پاریس اسکیت میکردند ، با عینک یک چشمی و کلاه بالا آمده و عصایی ظریف و تعادل بسیار عالی به هنرنمایی میپرداختند و زمانی که در سال 1870 برای نخستین بار اسکیتهای چهار چرخ (quad skates) ابداع شد، همان کاربرد اسکیتهای روی یخ را در زمان عدم دسترسی و وجود یخ داشت. بنابراین، این ورزش به طبقه اشراف یا افراد متوسط رو به بالا تعلق داشت. (Sam Nieswizski - 2003)
در قرن 19 فعالیتهای مرتبط با اوقات فراغت، تنها به بخش کوچکی از جامعه تعلق داشت و همانطور که تورستن وبلن (Thorstein Veblen) بیان میکند:
کلاسهای اوقات فراغت مربوط به طبقات بالای جامعه است که از صنعت معافاند و بهطورکلی کار نمیکنند و از سود حاصله کار طبقات اجتماعی دیگر بهره میبرند.
فعالیتهای اوقات فراغت، تفریح و سرگرمی بعنوان اشتغالی بیفایده متمایز میگردد و این ظاهراً منطقی است.
به تدریج رولر اسکیت در اروپا گسترش پیدا کرد. سال 1823 در لندن مدارس اسکیت Tyers جایگزین مدارس تنیس منسوخ شده Robillon شد. مدرسهای در بوردو تاسیس شد و گارسین در ویلت پاریس افتتاح شد. این روند با ورود اسکیتهای چهارچرخ (محور دار) در نیمه دوم قرن 19 شتاب گرفت. این نگرش کلی جامعه شناختی است که؛ ورزش از طبقات اجتماعی بالا به طبقات اجتماعی پایین گسترش پیدا میکند.
چرخهای درون خطی تا سال 1863 حکومت میکردند تا اینکه اسکیتهای کواد یا چهارچرخ ظهور کرد. اسکیتهای کلاسیک و سنتی با چهار چرخ معمولا به صورت دستی ساخته میشد و در نتیجه تولید آن در مقیاس صنعتی ممکن نبود و تحت شعاع همین امر اسکیتهای اینلاسن به سرعت در امریکای شمالی و اروپا گسترش پیدا کرد.
هنگامی که برای اولین بار اسکیت2های چهار چرخ از سال 1870 گسترش پیدا کرد مردم بر روی زمین که هیچ یخی هم در آنجا وجود نداشت به اسکیت میپرداختند. بنابراین این ورزش بسیار اشرافی بود و به طبقه اشراف و متوسط رو به بالا اختصاص مییافت. (Sam Nieswizski - 2003)
در سال 1876 برای نخستین بار از مد اسکیت در پاریس سخن به میان آمد؛
نیسوویزسکی میگوید؛
اسکیتبازی مد روز و شیک است و میتواند جایگزین مناسبی برای دوچرخههای پایی باشد. استفاده از آن در همه جا دیوانهوار است و لذت تمرین در مکانهایی که به این امر اختصاص پیدا کرده از بروز صدمات جلوگیری میکند.
تنها مدتی بعد اسکیت در طبقات دیگر جامعه گسترش پیدا کرد. برای مدت طولانی رولر اسکیت در مکانهای بسته و مسطح که مخصوص اسکیتهای رینگ بود، انجام میشد. احتمالا یکی دلایل دمده شدن آن هم همین موضوع بود. دو مورد احتمالی دیگر هم میتوانست داشته باشد:
که عبارت بودند از هزینههای سنگین دسترسی به اسکیتسواری با اسکیتهای رینگ و محرومیتهای زمانی برای تفریح و داشتن اوقات فراغت در طبقات پایینتر. (وبلن، 1899)
از عرش به فرش رسیدن؛ طبقات دیگر اجتماعی نیز لذت رولر اسکیت را لمس کردند
سامنیسوویزسکی Sam Nieswizski این نظریه را تایید میکند:
" و پس از آنکه رولراسکیت شروع به مردمیتر شدن کرد، به ورزشی محبوبتر تبدیل شد. کسانی که به عنوان اسکیتآموز، رینگ اسکیت را در سواحل دست چپی رود سن (رودخانهای که پاریس به دو بخش تقسیم میکند) رونق بخشیده بودند. آنها آمده بودند که خود لذت ببرید. در سایر نقاط پاریس، افرادی محبوبیت رقص را رونق بخشیده بودند وآن سال 1876 یا 1879 بود. "(Sam Nieswizski – 2002)
در طی این مدت، تعداد رینگ اسکیتبازان در سراسر جهان حالت انفجاری گرفت وگاهی ورود به میادین رینگ اسکیت با موضوعات خاصی مثل پذیرفتن افراد به عنوان همکار روبرو میشد. هنگامی که این پدیده در بین طبقات پایین در حال گسترش بود، طبقات بالا قادر به جلوگیری از این موضوع نبودند. بنابرین تمایز اجتماعی در این ورزش به محلی که افراد برای اسکیتسواری به آنجا میرفتند تغییر کرد. به عنوان مثال در پاریس این تمایز و تفاوت در طبقات اجتماعی برای اسکیتسواری در دو سمت چپ و راست رود سن نمایان گشت.
تصویر N ° 3: Tyers اسکیت در سال 1828 ( مجموعه شخصی Sam Nieswizski )
افرادی نوگرا از طبقه متوسط جامعه، نه افراد سنتی طبقه متوسط، مدهایی را در سال 1876 به وجود آوردند و بعدها در سال 1914 باز هم مدهایی دیگر از طبقه اشراف آغاز شد و سپس حالت مردمیتر به خود گرفت. مردم برای تمرینات ورزشی خود کلاه، کتها کوتاه و زنان دامنهای کوتاه یا شلوارک و ... میپوشیدند و سپس خیلی سریع این موضوع کمی وقاحت به خود گرفت.
افرادی که برای حرکات تند و سریع و از راههایی غیرمتعارف و گزینش میآمدند منجر به بروز دعوا میشدند. من این نکته را از طریق بحث و گفتگو با افراد، در زمینه ورزشهای دیگر که رویداد و پدیدهای عمومی بشمار میرفتند متوجه شدم. عموماً ورزشها به صورت اشرافی آغاز میشد و سپس مردمیتر میگشت و بعد از آن حالتی وقیح و زننده و اوباشگرانه و لوس پیدا میکرد و این مسیر و سیر حرکتی رویدادی بعنوان یک ورزش تازه بود، که تقریبا در اینجا از آن صحبت گردید.
این حقیقت توسط Sam Nieswizski بعنوان یک واقعیت جامعه شناختی معلوم شده بود. او استدلالهای خود را شرح داده و برای تمام طبقات جامعه توصیف میکند:
" اسکیتآموزان بیشتر به دنبال آرامش بودند. افراد طبقه متوسط با کلاه نقابدار و عینکهای یک چشمی و دختران با لباسهایی گرم مثل لباسهای اسکیتسواری روی یخ، که دارای پوششی از خز بود، اسکیتبازی میکردند. در حقیقت، برای آنکه رولر اسکیت واقعاً مستقل شود زمان زیادی طول کشید و برای مدت طولانی به تقلید از اسکیت روی یخ میپرداخت.ت ا کم کم جایگزین آن شود."
با این حال، در برخی از سالها توجه به اسکیت کاهش یافت و مورد فراموشی قرار گرفت و پس از یک مکث کوتاه دوباره در سال 1910 مجدداً متولد شد. یک بار دیگر، این نوآوری تکنولوژیکی در مورد چرخهای اسکیت بود که باعث احیا شدن یک مد بود.
بهطورکلی، دوره بازگشت فعالیتهای ورزش اغلب با نوآوریهای بزرگ تکنولوژیکی در ارتباط است.
سپس، یک چرخه جدید در پایان جنگ جهانی دوم آغاز شد و در نهایت دهه 70 و 80 اسکیتهای سنتی دوباره ظاهر شدند. بازگشت ادواری اسکیتها که معمولا هر 30 تا 40 سال تکرار میشود.
بازگشت رولر اسکیت در دهه 80: عملی کودکانه و تفریحی
شرح آن این است که بازگشت اسکیت به لطف اسکیت برد بوده است. تولیدکنندگان امریکایی که سهم عظیمی از تراکها و چرخهای اسکیتبورد فروش نرفته را داشتند و بدین ترتیب لازمه این امر بازیافت همه آن مواد بود.
اسکیت اینلاین در دهه 80 ایالت متحده، به آرامی تولد دوباره پیدا کرد. در سال 1983 به پارک مرکزی رفتم، در آنجا تنها تعدادی اسکیتسوار اینلاین دیدم، در حالی که اسکیتسواری در سراسر فرانسه گسترش پیدا کرده بود و درواقع تاریخ دقیق این بازی سال 1993 بود.
این دوره بازگشت تنها به واسطه شانس یا سرنوشت اتفاق نیفتاد، بلکه به دلیل عوامل متعدد شکل گرفت: جاذبههای ورزشی کالیفرنیا (Alain Loret)، پرسشهای زیست محیطی و تولد فرهنگ سرگرمی بود. دورهای نیز با موفقیت دیسکوها همزمان بود. ما باید به طور ویژه در مورد فیلم "Roll Bounce" بیندیشیم، چرا که خلق و خو و حال و هوای مردم آن دوره از ایالات متحده آمریکا را به خوبی نشان میدهد.
تمرینات دهه 80 توسط سرژ رودریگز "Serge Rodriguez"
در دهه 80، اسکیتهای کواد (چهارچرخ) راهی بودن برای آنکه کودکان لذت ببرند و برای بزرگسالان راهی بود برای ادامه دادن تمرینات اسکیت روی یخ و یا تحقق بخشیدن رویاهای کودکی شان و بعنوان رفتاری تفریحی، ادامه تمرینات اسکیت به هنگام رسیدن به سن بلوغشان است. همانطور که به زودی هر فرد بزرگسالی یک جفت اسکیت خواهد داشت و رفتار تفریحی کنار گذاشته میشود و به عنوان یک ورزش در نظر گرفته میشود. (Serge Rodriguez - 2002)
این تصور تفریحی امروزه، نیز دیده میشود، رولر اسکیت اغلب برای کریسمس و یا روز تولد به کودکان اعطا میشد. به همین جهت تمرین بزرگسالان اغلب غیر قابل تصور و یا حتی، شرم آور و خجالت آور تصور میشد.
در دهه 80، بسیاری از اسکیتبازان بزرگسال اسکیتهای چهار چرخ میخریدند و به علت خجالت و شرم میگفتند که آن را برای فرزندان خود خریدند. (Serge Rodriguez - 2002)
من افراد اسکیتسواری را میشناسم که اسکیتسواری خود را از همسایهشان پنهان میکردند. آنها پای پیاده، خانه خود را ترک میکردند و 500 متر دورتر به اسکیتبازی میپرداختند و بنابراین همسایهشان آنها را نمیدید. (Serge Rodriguez - 2002)
در مسیری بعد از برجهای "Montparnasse" پاریس، اسکیتسواران برای پریدن، اسلالوم و اسکیتسواری هیجانی دور هم جمع میشوند. سوتفاهم وعدم درک از این عملکرد در طول این دوره حل و فصل شد. ما میتوانیم بگوییم در طول حدود 10 سال، رولر اسکیت در خواب باقی ماند، تا از راه رسیدن و ورود اسکیتهای اینلاین، که بازار را مورد حمله قرار داد و عملکردی انفجاریدر مقیاس انبوه داشت.
با این حال، بازگشت اسکیتهای اینلاین، تصویر رولر اسکیت را برای بار دیگر تغییر نداد و اسکیتسواران هنوز به عنوان موجوداتی فرازمینی و بیگانه در نظر گرفته میشدند.
سال 1992، رینگ هاکی برای نخستین بار در بازیهای المپیک بارسلونا حضور پیدا کرد. خوان آنتونیو سامارانش، رئیس کمیته بین المللی المپیک " IOC" از این رشته حمایت کرد. پس از آن بود که رینگ هاکی، بعنوان یکی از کهنترین رشتههای رقابتی اسکیت به شمار رفت. این رویداد تصویری جدیتر از ورزشی تحت عنوان اسکیتسواری به ما میدهد.
تشریح بازگشت رولر اسکیت در فرانسه و اروپا
یکی از ویژگیهای بازگشت رولر اسکیت در فرانسه به اعتصابات سال 1995 که کشور را فلج کرده بود بر میگردد. برطبق آنچه که شرح داده شده، به علت اعتصابات فلج کننده افراد زیادی برای حرکت روزانه در شهر به دنبال پیدا کردن راه حل جایگزینی مانند : پیاده روی، دوچرخه سواری و رولر اسکیت بودند. که مد آن راهاندازی شد...
عملکرد رولر اسکیت در آغاز دهه 90 ابعاد مشخص و تفریحی که به ارث برده بود، از دست داد.
Pocielllo (1981) توضیح میدهد:
اختراع وارداتی و یا ترویج شده توسط گروههای فرهنگی تسهیل شده است. به طور کلی ورزشهای جدیدی که دستخوش محبوبیت و ترویج شده اند. ارتقا و پیشرفت آن افشا شده و با افتراق و فاصله موجود غیر قابل اجتناب است.
در این لحظه از تاریخ معاصر، رولر اسکیت به سختی به ایالات متحده میرسد. در طرف دیگر اقیانوس اطلس، 29 تا 30 میلیون نفر به طور منظم اسکیتهای خود را میپوشند. در فرانسه، تنها برخی از بچهها به صورت دیوانهوار و بی مغز با سرعت بالا از " Trocadero" پایین میآیند. آنها همچنین زمینهای سنگفرش اطراف برج "Montparnasse" را اشغال میکنند. اجتماع اسکیتسواران معروف در عصر جمعه، با اصطلاح " تب جمعه شب - "Friday Night Feverهنوز هم در حال رشد است.
برگزارکنندگان اسکیتسواری در روز جمعه با مشکلاتی مثل مشروعیت بخشیدن به عمل خود مواجه بودند. درگیریهای زیاد و متعددی با مقامات اداری و شهرداری وجود داشت. شهرداران و بخشداران این نوع از تجمعها را بعنوان انگیزه و عاملی برای تظاهرات اجتماعی و یا سیاسی میدانستند و عطر و بوی عدم فهم و درک به مشام میرسد. رسانههای ملی پرسشها و بازتابهای یکسانی از علل این پدیده را بیان میکنند. اسکیتسواری هفتگی در رسانهها به ویژه رسانه "Express" مطرح گردید و بازتاب داشت. این فرصتی واقعی برای رولر اسکیت بود. اسکیتسواران مبتدی را میدیدم که رشد میکنند و رشد. کارکنان و تعداد زیادی از دیگر اسکیتسواران مبتدی و ناشی طبقات مختلف جامعه آن را دنبال میکردند. تولیدکنندگان به سهم خود نهایت تلاش و هیاهو برای ایجاد فشار بر این پدیده را به وجود آوردند. آنها از اسکیت اگرسیو بعنوان عاملی دست نشانده و پوشالی برای ارتباطات خود بهره بردند. تولید کنندگان تلاش کردند فشار خود را بر روی این پدیده از طریق تبلیغات زیاد کنند.
در نظر گرفتن ناهمواریها و دستهبندی رشتههای اسکیت بر اساس عملکردشان
در دهه 90 عموم مردم اسکیتهای مختلف را به صورت یکسان به کار میبردند. تمایز بین اسکیتهای تفریحی، اسلالوم، اگرسیو و ... مبهم بود و یا وجود نداشت. بعنوان نتیجه، همه آنها تصویری گیجکننده از شورش یا خرابکاری دارد. بسیاری از شهرداران تصمیم گرفتن دستورات شهری مبنی بر لغو استفاده از رولر اسکیت و اسکیت برد در شهر را بدهند.
با این حال، شیرینکاریهای اسکیتسواران اگرسیو، آنرا با تمام وجود در حال رشد نگه داشت. این رفتار و برخورد شوکآمیز مقامات مسئول کمی خشن و بیرحمانه بود و بسیاری از اسکیتسواران در طول این دوره طرد شدند.
شهرداران در حال تلاش بیهوده برای منع استفاده از رولر اسکیتها در بسیاری از اماکن عمومی و محدود و منحصر کردن آن به مکانهای خاص در بوستانها با عنوان " اسکیت پارک -skatepark " بودند.
در اینجا دوباره، مقامات دچار بد فهمی و سو تفاهم نسبت به انگیزه اسکیتبازان و نشنیدن خواستههایشان شدند. اسکیت پارکها بدون مشاوره با اسکیتسواران در شهرها ساخته و سپس آنجا به محلی متروکه تبدیل میشد. لجاجت اسکیتسواران، شیوههای هذیانی برای کوتاه شدن دیوارها و یا افزایش قطعات فلزی مبلمانهای شهری را در قالب ساختارهایی غیر قابل اجرا و صعب العبور به وجود میآورد.
سرنوشتی بهتر برای اسکیتسواران سرعت
سرنوشت و شانس اسکیتسواران سرعت کمی بهتر و مطلوبتر است. لباس این اسکیتسواران معمولتر است. نگاه کنید پوشش آنها همانند لباس دوچرخه سواران است. آنها لباسهایی با نشانهها و علائم شناخته شده و مورد اطمینان، که در حال حاضر برای همه شناخته شده است میپوشند. این واقعیتی است که پوشیدن کلاه ایمنی برای اثبات رفتار مسئولانهشان در نظر گرفته میشود. با این حال، هنوز اسکیتبازان و همراهانشان در جادهها برای به دست آوردن مشروعیت، دچار مشکلات هستند. رانندگان غالباً از اینکه فضا و مسیر حرکتشان توسط چیزی دیگر و یا شیوه و عمل متفاوت گرفته یا اشغال شود، خشمگین میشوند و با صدای بوق و داد و فریاد، اعتراض خود را نشان میدهند. به صورت تدریجی اسکیتسواران سرعت، با احترام و آگاه شدن نسبت به قوانین دوچرخهسواران، سرعت در رولر اسکیت را تحقق دادند.
هر روز بیش از پیش مردم برای رفتن به سر کار خود از اسکیت استفاده میکردند. پلیس دچار تردید بود که آنها را محکوم کند یا اجازه عبور بدهد، اگر سواره است از خیابان و جاده و اگر پیاده است از پیاده رو استفاده کند!
در بسیاری از کشورها، قانون در آن برهه هیچ پاسخی برای این پرسش نداشت به جز کشور بلژیک. این منجر به شرایط مضحک و مسخرهای شد که در آن پلیس از اسکیتباز در مورد اسکیتسواری در پیادهروهای حومه شهر که اصلا وجود خارجی نداشت بپرسند.
در شهرها، اسکیتسواران با حقهبازی از مسیرهای دوچرخه سواری، پیادهرو، جادهها و مسیرهای اتوبوس برای عبور و فرار از ترافیک استفاده میکنند. به طور معمول اسکیتسواران نمیدانند که آنها واقعا سواره محسوب میشوند. در نتیجه، آن به اراده وخواست خود اسکیتسواران وشوخ طبعی مقامات مسئول وابسته است.
تا 5 سال گذشته نهاد و مقامی برای صبر کردن و دیدن و شنیدن خواستهها و نیازهای اسکیتسواران وجود نداشت. علت این موضوع پیچیده است. رولر اسکیت پذیرای شیوههای مختلفی بود که به صورت یکسان، برای مردم و مقامات مسئول در نظر گرفته نشده بود. برای تغییر در تصویری که از رولر اسکیت وجود داشت هنوز باید کارهای زیاد دیگری انجام میشد. شهرداران متعدد، همچنان اسکیت پارکها را بدون مشورت و تعیین نیازهای واقعی کاربران آنها در شهر میساختند.
سوالهای المپیک: قطعهای از پازل لازم برای رسیدن به بلوغ ؟
در واقع در این سالهای گذشته ما شاهد بهبود درک و شناخت رولر اسکیت بوده ایم. اما مسیرباقی مانده آن هنوز هم قابل توجه است. به عنوان مثال، فرانسه این اواخر شروع به برقراری ارتباط با همسایگان اروپایی خود کرده است.
به دست آوردن مشروعیت و وضعیت ورزشی واقعی در اذهان عمومی چگونه است؟ شرایط متعددی لازم به نظر میرسد:
- یکی از شروط اصلی و کاملا ضروری برای ایجاد این تغییر سریع در تصور نسبت به رولر اسکیت و موفقیت، ایجاد باشگاهی منحصر به فرد و خصوصی در کمیته بین المللی المپیک است و یکپارچهسازی تصوراتی که از رولر اسکیت و جنبش المپیک برای آنکه آن را به عنوان ورزشی واقعی در نظر بگیرند.
- به همین ترتیب، تلوزیون نیز به عنوان ابزاری نرم ولی قدرتمند با به رسمیت شناختن رولر اسکیت میتواند دید عمومی جدیدی را برای آن تسهیل کند.
- رولر اسکیت باید به سرعت در قوانین، به عنوان وسیلهای برای حمل ونقل، همچون دوچرخهسواری در نظر گرفته شده و جایگاه خود را بیابد.
از سال 1992 و با ورود رینگ اسکیت هاکی به بازیهای المپیک آن سال، رولر اسکیت چندان موفق نبود و علاوه بر این در عمل، رشتههای مرتبط نیز از 28 رشته به 26 رشته کاهش یافت.
اجازه دهید که بیش از این بدبین نباشیم، مسابقات جهانی که همه ساله برگزار میشود با حضور مللی بیشتر از پیش همراه است. در مسابقات جهانی سال 2006 آنیانگ چین تعداد کشورها به عدد 50 رسید و در مسابقات جهانی 2007 کلمبیا و 2008 اسپانیا این عدد به 60 رسید.
رشد کودکانه: تخصص ملی (فرانسوی) ؟
اگر رولر اسکیت در فرانسه از اعتبار کافی برخوردار نیست، در برخی دیگر از کشورها آن را به عنوان یک رشته اصلی تاسیس کرده اند؛ در کلمبیا رولر اسکیت به آرامی اوج گرفت و نمرهای به اندازهی خدای فوتبال و ملکه فرمول یک پیدا کرد. در سویس و آلمان، هزاران اسکیت باز از نژادهای مختلف گرد هم میآیند، بدون آنکه از رویدادهای جدید آسیایی چین و کره سخنی به میان بیاید.
نتیجه
ما میتوانیم بگوییم رولر اسکیت مسیری را طی میکند که ورزشهای بسیار دیگر طی کرده اند. در طول 200 سال از میان طبقات بالای جامعه به طبقات مردمی گسترش پیدا میکند. به نحو عجیبی ریشههای شکلگیری اسکیت کودکانه به اوایل قرن 20 بر میگردد.
امروزه نگرش و ذهنیت نسبت به شیوههای مورد نظر در مورد رولر اسکیت متحول و متکامل شده است؛ از مخالفت و رد کامل این پدیده تا به دست آوردن جایگاهی ویژه در چشم انداز شهری دست یافته است. هرچند که در برخی کشورها، رولر اسکیت هنوز وضعیت واقعی خود را پیدا نکرده است، میتوانیم به بلوغ این ورزش در برخی از کشورهای همسایه اروپایی به عنوان نمونه امیدوارباشیم و تصویری که از بلوغ این ورزش وجود دارد خیلی پیر و در عین حال خیلی جوان است....
تهیه و تنظیم و ترجمه:
مصطفی علیمحمدی
توسعه دهنده اینلاین اسکیت
Mostafa Ali Mohammadi
Inline skating Developer
منبع:
© Link
© Link