گاهی زندگی از نقطه سه‌گانه[1] (حالت بین سه فاز جامد، مایع و گاز) به جایی بدتر یعنی نقطه بحرانی[2] (حالت بین دو فاز مایع و گاز) که تشخیص شفق (در غروب) و فلق (در طلوع) هم ممکن نیست می‌رسد!
گرگ و میشی[3] که روح می‌خراشد و بسته به قوت، اثرش بر جسم را نشان می‌دهد! از خستگی در چشمان گرفته تا انواع امراض غیر قابل درمان! و مردمی که تنها آثار روح بر بوم جسمت را می‌بینند و هرکدام بسته به اندازه نزدیکی‌شان برای رفع آن تلاش می‌کنند، پیشنهاد می‌دهند و نسخه‌ی داروهای خود را برای تو می‌پیچند! و از آنجا که این نقطه، نقطه خودت هست، حرف زدن درباره‌اش با دیگران امکانپذیر نیست و دوم اینکه بی‌فایدس!
ولی همیشه در تاریک‌ترین تاریکتری‌ها هم کورسوی نوری به هورتابه بدل خواهد شد. سفری همیشگی که وی درمیان تاریکی و روشنایی برایمان مقرر کرد.
وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ
برای طلوع باید از مغرب به مشرق رفت.
به قول گوته:
درطلب درک شعر
باید که به سرزمین شعر رفت؛
و درطلب درک شاعر
به سرزمین شاعر...
مربیان اسکیت پُل هستند و اسکیت‌آموزان رهگذر!
یکی از بزرگترین آفات ورزش‌های انفرادی همچون اسکیت، وابستگی به مربی اسکیت و گهگاه بلعکس آن است! در ابتدای یادگیری اسکیت، اسکیت‌آموز تمام قد و همچون کودکی وابسته به والدین، به مربی اسکیت وابستگی دارد. اما به تدریج با یادگرفتن گام برداشتن‌های اسکیتی، رولینگ و سایر ترفندهای اسکیت، این وابستگی کم و کمتر می‌شود و همانطور که کودکان مراحل کودکی، نوجوانی و جوانی را طی کرده و از والدین جدا شده و زندگی مستقلی را برای خود تشکیل می‌دهند و از سوی دیگر هم والدین باید به نبود آنها عادت کنند. شاگردان اسکیت نیز باید در مرحله‌ای از اسکیت‌سواری خود این استقلال اسکیتی و انتخاب مسیر و هدف خود از اسکیت‌سواری را انتخاب و تجربه کنند.
برای شروع اسکیت‌سواریمون هدفگذاری کنیم
اما گاهی از اوقات اسکیت‌آموزان خواسته یا ناخواسته توانایی این انتخاب را نداشته و ترس‌شان به دلیل دوست داشتن یا وابستگی و... ناشی از قانون همجواری که ادوارد هال به خوبی آن را در کتاب بعد پنهان تشریح می‌کند اجازه انتخاب را از آنها سلب می‌کند.
انتخاب اسکیتی بین گزینه‌هایی همچون اسکیت‌سورای بعنوان سبکی از زندگی (لایف استایل اسکیتی)، کمک مربی اسکیت، مربی اسکیت، داور اسکیت، ورزشکار یا بازیکن اسکیت در یک رشته خاص از رشته‌های اسکیت، اسکیت‌سواری تفریحی برای سلامت جسم و جان و...
اسکیت‌آموزانی که با مربیان اسکیت خود رقابت دارند
درواقع اگر وابستگی اسکیت‌آموز نسبت به مربی اسکیت خود به گونه‌ای باشد که نتواند انتخاب بدون اضطرابی داشته باشد، وابستگی کاذب به مربی اسکیت به جای خود اسکیت‌سواری شکل گرفته است و یا اگر اسکیت‌آموز محیط پیست اسکیت را به محیط‌های دیگر همچون خانه ترجیح می‌دهد جدای از درست یا غلط بودنش دچار وابستگی کاذب به پیست اسکیت به جای خود اسکیت‌سواری شده است. این وابستگی‌ها میتواند از درجات خفیف تا بسیار شدید متغییر و متنوع باشد.
ویژگی‌های عالی‌ترین مربی اسکیت چی هستش؟
مربیان اسکیت راننده اتوبوس هستند و اسکیت‌آموزان مسافر!
* اعتماد به نفس نداشتن برای انتخاب اسکیتی
* عدم باور و قبول برای انتخاب اسکیتی
* خشم برای انتخاب اسکیتی
* ترس از طرد شدن و تنهایی در انتخاب اسکیتی
* تردید نسبت به خود در انتخاب اسکیتی
* حس عدم امنیت و ناراحتی در انتخاب اسکیتی
* شرم و حقارت در انتخاب اسکیتی
* امکان عدم موفقیت و عدم پیشرفت در انتخاب اسکیتی
* شکستن حرمت در انتخاب اسکیتی
* اسکیت‌سواری برای فرار از موقعیت‌ها و افراد دیگر
* دور باطلی بین بی‌حوصلگی برای تکرار و تمرین و تکمیل ترفندهای پیش‌نیاز و پایه‌ای و یاد نگرفتن ترفندهای پیشرفته به دلیل نداشتن عناصری از المان‌های آمادگی جسمانی و یا ضعف در ترفندهای پایه‌ای و به دنبال به پایان رسیدن اسکیت‌سواری بودن و بهانه‌گیری و غر زدن‌های اسکیتی بی‌وقفه در مورد چیزهای مختلف
همگی از نشانه‌های وابستگی اشتباهی در اسکیت‌سواری است!
آیا قهرمانان اسکیت، مربیان اسکیت خوبی می‌شوند؟
راهکارهایی برای خروج از وابستگی اشتباهی در اسکیت‌سواری توسط اسکیت‌آموز و مربی اسکیت؛
1. کنار آمدن با وجود مشکل یعنی وابستگی اشتباه اسکیتی به مربی اسکیت به جای خود اسکیت‌سواری! و از سوی دیگر درک شرایط مربوطه توسط مربی اسکیت
2. باور پیشرفت در اسکیت‌سواری و نیاز به ارتقا در سطح بالاتر اسکیت‌سواری و از سوی دیگر توضیح مسیر پیشرو و دادن چشم‌انداز توسط مربی اسکیت
3. باور ضعف و ناتوانی مربی اسکیت همچون سایر افراد و ابر انسان و توتم نساختن از مربی اسکیتی که به خواب و خوراک و تفریح و ... نیاز دارد! و از سوی دیگر توانایی مربی برای نه گفتن به بسیاری از پیشنهادات و تابو ندانستن آن
4. قبول محدودیت‌های مربی اسکیت در آموزش همزمان اسکیت‌سواری عمومی و اسکیت‌سواری قهرمانی که به صورت همزمان امکانپذیر نیست، حتی اگر آن مربی اسکیت بهترین مربی اسکیت با بهترین آموزش در سطوح اسکیت‌سواری عمومی و اسکیت‌سواری قهرمانی باشد.
5. خودداری از مشورت درخصوص موضوعات غیر اسکیتی با مربی اسکیت حتی اگر علامه دهر باشد! و از سوی دیگر برخورد و پیشبرد تمرینات بر پایه عقل و نه احساس مربی اسکیت
6. اسکیت‌سواری و تمرین اسکیت با اسکیت‌آموزان و اسکیت‌سواران دیگر به صورت جمعی و حتی تجربه استفاده از مربیان اسکیت دیگر در رده‌های بالاتر و اسکیت‌سواری قهرمانی و از سوی دیگر ایجاد شرایط تمرین جمعی و شناخت سایر مربیان اسکیت توسط مربی اسکیت
7. ارتباط بهتر با خانواده توسط اسکیت‌آموزان و رعایت اصول رسمی در برخورد و مکالمات محاوره توسط مربی اسکیت و عمق نبخشیدن به روابط شاگرد اسکیت‌آموز و مربی اسکیت
8. خودداری از گفتن رازها، برنامه‌ها، کارها، برقراری تماس، دادن پیام و هدایای غیر اسکیتی به مربی اسکیت!
9. توجه به مثلث سلامتی یعنی خواب به موقع و اندازه، تغذیه مناسب و کافی و تمرین اسکیت‌سواری
10. مهربان بودن و مراقبت کردن از خود و عدم تغییر خود برای دیگران
11. پشتکار و استمرار برای توسعه فردی خود
12. دیدن داشته‌ها هرچند کوچک و سپاسگزاری و شکرگزاری برای بودنشان
13. احترام به تصمیمات مربی اسکیت وقتی اسکیت‌آموز توان تصمیم‌گیری ندارد و یا درحال تصمیم‌گیری اشتباه باتوجه به تجارب مربی خود است و اصلاح چرخه باطل با تمرین و تکمیل ترفندهای پایه‌ای، افزایش توانمندی در عناصر مختلف آمادگی جسمانی، ایجاد انگیزه‌های آموزشی برای لذت بردن از مسیر اسکیت‌آموزی در قالب ایده‌هایی پیشنهادی مربی همچون کارگاه‌های آموزشی اسکیت (ورکشاپ اسکیتworkshop)، روز ترفندهای ترکیبی (کومبو دی اسکیتcombo day)، تعویض مربی، انتخاب رشته تخصصی اسکیت، عضویت در تیم‌های باشگاهی اسکیت، پذیرش نقش نظارتی بر تمرین و نه یادگیری ترفندهای جدید در اسکیت‌سواری و...
یافتن مربی یا معلم یا مدرس یا توسعه‌دهنده یا ... اسکیت
ویلیام گلاسر در نظریه انتخاب[4] نیازهای مشترک انسان را قدرت، وابستگی خاطر، آزادی، تفریح و بقا معرفی می‌کند و نداشتن یا اختلال در نیاز به وابستگی را ریشه تمام مشکلات پایدار روانشناختی می‌داند.
رفتار اسکیت‌آموزان، اسکیت‌سواران و مربیان اسکیت هم ناشی از انتخاب‌ها و بهترین حالت رفع نیازهایشان می‌باشد.
اسکیت‌آموزان، اسکیت‌سواران و مربیان اسکیت باید بیاموزند رابطه درستی که هدف اصلی آن اسکیت‌آموزی است شکل دهند و با شناخت نیازهای خود دست به انتخاب بزنند تا یکی از نیازها یا چند نیاز بدون آسیب به دیگری مرتفع شود و مسئولیت انتخاب توسط اسکیت‌آموز، اسکیت‌سوار و مربی اسکیت پذیرفته شود.
اسکیت‌آموزان شما به احتمال زیاد آنگونه خواهند شد که شما هستید، نه آنگونه که می‌خواهید باشند.
|
عنوان |
روش آمرانه |
روش همکارانه |
روش واگذاری |
|
فلسفه |
تاکید بر پیروزی |
تاکید بر ورزشکار |
بدون تاکید |
|
هدف |
اهداف حرفه‌ای |
اهداف حرفه‌ای و اجتماعی |
بدون هدف |
|
تصمیم‌گیری |
مربی اسکیت |
ورزشکار و مربی اسکیت |
ورزشکار اسکیت |
|
نحوه ارتباط |
گفتن |
گفتن و سوال کردن و شنیدن |
شنیدن |
|
توسعه ارتباط |
اصلاً یا کم |
زیاد |
اصلاً |
|
پیروزی و مفهوم آن |
از طرف مربی اسکیت قضاوت یا تعیین می‌شود. |
مشترکاً قضاوت و تعیین می‌شود. |
نامشخص |
|
پیشرفت ورزشکار |
به ورزشکار اسکیت کم اعتماد می‌شود یا اصلاً اعتماد نمی‌شود. |
به ورزشکار اسکیت اعتماد می‌شود. |
به ورزشکار اسکیت اعتماد نمی‌شود. |
|
محرک و انگیزه |
گاهی وجود دارد. |
همیشه وجود دارد. |
اصلاً وجود ندارد. |
|
برنامه آموزش |
غیر قابل تغییر |
قابل تغییر |
هیچکدام |
فلسفه مربیگری من همواره با تلاش مستمر برای شناخت و بهتر کردن خود به همراه یادگیری، احساس مسئولیت، نظم، احترام، صداقت، پاکیزگی، عزت نفس، استقلال، امیدواری، رعایت اخلاقیات و... توام بوده است و روش مربیگریم تلفیقی از روش آمرانه زیاد و با مشارکت کم، شاید چهره عبوس یک مربی اسکیت را در منظر دیگران به وجود آورده باشد. قطعاً برخورد با اسکیت‌آموزان مختلف به اقتضای تلاش، توانمندی و ویژگی‌های دیگرشان متفاوت بوده و هست و شاید این موضوع از دید شما تبعیض‌آمیز تلقی شود ولی در نهایت موفقیت تک تک شما در انتخابتان برای من لذت‌بخش‌ترین اتفاق بعد از دیدن اجرای ترفندهای اسکیتی است که به شما آموختم.
آخرین رقص با اسکیتها! نامه‌ای برای کفشهای چرخدارم!
شما در نقطه انتخاب باید انتخاب کنید و یا به انتخابی که مربی برای شما می‌کند احترام بگذارید. در این انتخاب می‌توانید از ابزارهایی برای شناخت بهتر گزینه‌های پیش‌رویتان استفاده کنید و فلسفه اسکیت‌سواری خود را پیدا کنید؛
اگزیستانسیالیسم یا هستی‌گرایی[5] از ریشه (Exist) به معنای وجود دارد، مفهومی فلسفی که زندگی را بی‌معنا تلقی می‌کند مگر آنکه خود شخص به آن معنا ببخشد و روان درمانی اگزیستانسیال یا درمان وجودی یا هستی‌گرایی درمان که توسط اروین یالوم توسعه یافت، همه چیز را در کنش و واکنش‌های چهار عنصر الف) اجتناب ناپذیر بودن مرگ، ب) آزادی، ج) مسئولیت‌های ناشی از آزادی و پاسخ به انتخاب‌های انجام شده و د) انزوای وجود در صورت نیافتن مفهوم و معنای زندگی، که نهایتاً کشمکش‌های درونی در درون یک فرد و مواجه با مفروضات هستی در بیرون را به وجود می‌آورد شکل می‌دهد.
ایکیگای[6] (生き甲斐) به معنای دلیلی برای بودن، دلیلی برای برخاستن در صبح، دلیلی برای زندگی از دو واژه ایکی(生き)به معنای زندگی یا زنده و واژه کای (甲斐) به معنای اثر یا میوه یا نتیجه یا معنی یا فایده یا کاربرد {مفهومی مشابه (Raison d'être) در زبان فرانسه} ساخته شده است.
ایکیگای اسکیتی خود را ترسیم کنید؛
به طور مثال
چه چیزی را دوست داری؟
مربیگری اسکیت، اسکیت‌سواری تفریحی، داوری اسکیت، اسکیت‌سواری قهرمانی و ....
من به نوشتن، یادگرفتن، جستجو کردن، آموزش دادن علاقمند بودم و هستم.
در چه کاری خوب هستید؟
آموزش اسکیت، رقابت‌های اسکیتی و ....
من در جستجو کردن، نفر دوم و مشاور بودن، آموزش دادن و نوشتن و انجام کارهای خلاقانه عملکرد خوبی دارم.
نیاز دنیای حال شما چیست؟
ایجاد حس و حال خوب، سلامتی و....
حس مفید بودن اول برای خود و بعد برای دیگران نیاز من است.
با چه چیزی می‌توانید پول(ارزش مادی و معنوی) دریافت کنید؟
لذت از آموزش به اسکیت‌آموزان مبتدی و تازه‌کار، پوشش بخشی از هزینه‌ها با آموزش اسکیت
با مربیگری اسکیت بخش کوچکی از هزینه‌های روزمره من تامین می‌شود.
مأموریت، نقطه تلاقی علاقه و نیاز جهان (Mission)
شوق، نقطه تلاقی علاقه و توانایی یا مهارت (Passion)
تخصص، نقطه تلاقی توانایی و ثروت (Profession)
حرفه، نقطه تلاقی نیاز جهان و ثروت (Vocation)
تهیه و تنظیم:
مصطفی علیمحمدی
توسعه دهنده اینلاین اسکیت
Mostafa Ali Mohammadi
Inline skating Developer
منبع:
© Link
© Link
© Link
© Link
© Link
