کریس کراس ایت[1]، کریس کراس جایگزین یا تعویضی[2]، کریس کراس متوالی[3]، کریس کراس بینهایت[4] ترفندی ترکیبی از کریس کراس رو به جلو پای راست و چپ به همراه نیمدورهایی[5] بر روی الگوی هفتی یا وی (V) یا چارلی (eagle) اسکیتها به شکل ایت (8) انگلیسی بر روی زمین اجرا میشود.
الف) تبدیل ساده:(Switch or turn or transition-simple transition)
1. در حالت آمادهسازی قرار گرفته و دستها را به طرفین باز میکنیم.
2. اسکیت پای راست را به جلو برده و در حالت سیزر قرار میگیریم.
3. زانوها را خم کرده و با گردش از بالاترین نقطه یعنی سر و در امتداد آن دستهای باز یا شانهها، لگن، زانوی پای عقب (چپ) را نیز همزمان با بلند کردن اسکیت پای عقب (چپ) در جهت خلاف پای جلو (راست) به اندازه ۱۸۰ درجه میگردانیم و به صورت موازی در پشت اسکیت پای جلو (راست) قرار میدهیم.
4. در ادامه گشتاور بالاتنه حالا اسکیت پای جلو (راست) را بلند کرده و به صورت موازی در کنار اسکیت پای دیگر (چپ) قرار میدهیم.
ب) تبدیل پرشی: (rotation jump-jump transition)
1. در حالت آمادهسازی قرار گرفته و دستها را به طرفین باز میکنیم.
2. دستها را در خلاف جهت پرش کشیده و زانوها را همچون فنری که آماده رها شدن است جمع میکنیم.
3. همزمان با گشتاور دستها و صاف کردن زانوها به میزان ۱۸۰ درجه در پاد ساعتگرد پریده و میگردیم.
4. بر روی اسکیتهای با الگوی پارالل و زانوی خم فرود میآییم.
ج) تبدیل دور چارلی یا موهاک یا ایگل ترن:(Eagle Turn or Mohawk-eagle transition)
تمام مراحل اجرا همچون تبدیل ساده است ولی با این تفاوت که در قسمت دوم اجرا به جای قرار گرفتن اسکیت پای دوم حرکت یعنی اسکیت پای چپ در پشت اسکیت پای اول یعنی اسکیت پای راست، پاشنهها یا چرخهای چهارم هر دو اسکیت در یک خط صاف و شبیه به حرکت ایگل قرار میگیرد.
د) تغییر جهت روی پنجه و پاشنه:( toe toe and heel heel transition)
1. پنجه محوری و بلند کردن پاشنه = چرخش رو به عقب و پاشنه حرکتی
2. پاشنه محوری و بلند کردن پنجه = چرخش رو به جلو و پنجه حرکتی
*تغییر جهات مقدماتی اسکیتسواری اینلاین در دو سمت راست و چپ و دو جهت جلو به عقب و عقب به جلو اجرا میشود.
* برای درک بهتر و همسانسازی آموزش تمام تغییر جهات صرفاً از یک سمت و در خلاف جهت عقربههای ساعت توضیح داده شد.
* همواره بالاتنه را ایستاده و آپرایت نگهدارید و چرخاندن یک سینی یا توپ بزرگ را در تمام اجراها تجسم کنید.
* تمام تمرینات را ابتدا به صورت ایستا و قرار گرفتن ثابت در یکجا تمرین کنید و برای این کار میتوانید سطوحی همچون فرش یا موکت یا چمن را برای ثبات بیشتر بکار ببرید. پس از تسلط کافی تمرینات، را به صورت پویا و در حرکت اجرا کنید.
اسلالوم، مارپیچ موازی، فیش (به دلیل شباهت به حرکت دم ماهی) و یا زیگزاگ در اسکیتسواری بعنوان یکی از ترفندهای پایهای و مانوری میان رشتهای است که در رشتههای مختلف هم به اشکال متنوعی اجرا میشود، تا جایی که مراحل پیشرفتهتر آن، برخی از رشتهها را به صورت مستقل و دارای مسابقات جهانی در بر میگیرد.
بحثهای بسیاری توسط موافقان و مخالفان استفاده از ترمز پاشنه در بین اسکیتسواران وجود دارد. ما در اینجا به دنبال ترغیب شما برای استفاده از ترمز پاشنه یا عدم استفاده از آن نمیباشیم و صرفاً بهدنبال اشتراک تجربیات و نتایج حاصل از تحقیقات هستم.
هنگام مشاهده اسکیتسواری اسکیتسواران مبتدی استفاده از ترمز پاشنه را مشاهده میکنید. ترمزی با قدرت بالا که در روند یادگیری اسکیتسواری و کاهش ترس ناشی از عدم توقف در سرعتهای غیر قابل کنترل برای مبتدیان بهکار برده میشود. یادگیری این ترمز ساده است و با توسعه اسکیتسواری هر فرد و فراگیری سایر روشهای توقف که میبایست حتماً با استفاده از لوازم ایمنی کامل انجام شود بتدریج استفاده از این ترمز منسوخ خواهد شد. ولی تا پیش از انجام این مهم استفاده از ترمزهای پاشنه امری ضروری است. درست مثل دندانهای شیری که با تکامل رشد فرد با دندانهای دائمی جایگزین خواهد شد.
با تهیه اسکیتهایی مناسب، مکان تمرینی مناسب و از همه مهمتر مربی آگاه در زمینه آموزش علمی و اصولی اسکیت برای پیداکردن و درک مرکز ثقل خود بر روی اسکیتها تلاش کنید. به زمانبندی و برنامهریزی خود یا مربی پایبند باشید و کمی بیشتر وقت بگذارید، تمرین کنید و به آرامی پیشرفت کنید.
براساس تجربیات آموزشی مربیان اسکیت سرعت صرفنظر از فناوریهای بکار رفته در طراحی و تولید اسکیتهای سرعت تاکید بر حرکات پایهای[2] پر اهمیت است که آنرا به اشتراک میگذاریم؛
(1) برای عملکرد مناسب در اسکیتسواری سرعت یکی از مهمترین و اساسیترین موضوعات توجه به "مرکز ثقل[3]" است. نوک پا، زانو و بینی[4] باید در یک خط راست قرار بگیرد. (شکل بالا ① ② ③)
هنگامی که این سه نقطه در یک خط راست[5] قرار بگیرد، پای تکیهگاه[6] در حالت اولیه[7] مناسب قرار میگیرد و نیروی مچپا[8] در گام برداشتنها بدون ورود به لبههای داخلی و یا خارجی نامتعارف منجر به سُرخوردنی مستمر[9] خواهد شد.
(2) در حالت اولیه باید دو شانه[10] به صورت افقی[11] و بدون نوسان[12] قرار بگیرد. برای ثبات طرفین بدن[13]فعالیتهای غیرضروری را کاهش دهید.[14] (شکل بالا ⑤ ⑥)
(3) پس از ایجاد مرکز ثقل مناسب بر روی پای تکیهگاه نوبت به اعمال نیرو بر پای دیگر است، که بهترتیب با گستراندن مفصل ران، زانو و مچ پا در امتداد فریم[15] به شکل یک خط صاف و کشیده اجرا میشود. (شکل بالا ⑦⑧)
نکات زیر را در اسکیتسواریتان در رشته سرعت لحاظ کنید؛
بالاتنه را پایینتر بیاورید و زاویهای 90 درجهای در زانوهایتان ایجاد کنید و در طول تمرین تمرکز خود را برای حفظ این وضعیت بیشتر کنید.
در طول گام برداشتن وزن را در وسط پای تکیهگاه قرار دهید نه پنجه، چرخ پاشنهای یا چرخ آخر اسکیت آخرین چرخی باشد که پس از فشار در امتداد پای کشیده شده جدا میشود و تناوب زمانی و توزین وزنی یکنواخت بر روی هر دو پا را مدنظر قرار دهید.
در طول اسکیتسواری تا جای ممکن، نیرو را به جلو(با انتقال وزن) و سپس به طرفین(با پوش) وارد کنید.
فرود پای تکیهگاه پس از قوس یا کمان جانبی با فریم عمود بر روی زمین و در خط مرکز ثقل قرار بگیرد. برای فرود مناسب از خم کردن زانوی پایی که اسکیت آن در حال تبدیل شدن به پای تکیهگاه است استفاده کنید.