اسکوتر برقی[1]، اسکوتر خودتَراز یا هاوِربرد[2] (برگرفته از داستانهای علمی و تخیلی ام.کی.جوسیف[3] در سال 1967 و فیلم بازگشت به آینده دو[4] در سال 1989که به علت داشتن چرخ و عدم شناور بودن این دستگاه چندان مفهوم عملکردی در این اسم قابل تعمیم نمی‌باشد) که با اسامی مختلف دیگر همچون اسمارت اسکوتر، اسمارت بالانس، اسکوتر برقی یا شارژی نیز شناخته می‌شود به عنوان یک وسیله نقلیه انفرادی در فوریه سال 2013 توسط شِن چِن[5] سرمایه گذار امریکایی به عنوان اختراعی جدید به ثبت رسید.
مقدمه
یک اسکیت در پای اسکیت سوار داخل شهری، وسیله نقلیه هشت چرخه ای است که از آن جهت جابجایی در بسیاری نقاط شهری و انجام امور زیادی، از گردش های درون شهری گرفته تا رفتن به مدرسه و یا حتی محیط کار، استفاده می شود.
استفاده از اسکیت به عنوان یک وسیله نقلیه یا اسکیت کردن در خیابان، به تازگی به عنوان یک روش جدید حمل و نقل در جهان مطرح شده است.
لذت بخشی اسکیت کردن در خیابان، وجود مقدار زیادی پیاده روهای مسطح و مناسب به لحاظ کف سازی و پیوستگی و ... در شهرهای کشورهای پیشرفته، که استفاده از اسکیت را تسهیل می کنند، و امکان استفاده از اسکیت جهت بسیاری از اهداف سفر، دلایلی هستند که به گسترش استفاده از اسکیت کمک می کنند. طی دهه گذشته، تعداد اسکیتها و اسکیت سواران در سرتاسر جهان افزایش چشمگیری داشته و این افزایش روند رو به رشدی دارد. همزمان با آن، تمایل مردم جهت اسکیت در نواحی مختلف شهر و گردش با اسکیت در شهرها افزایش یافته است.