در رشته‌های مختلف اسکیتسواری و به منظور کاهش آسیب به اسکیت، از طراحی نوین و ایجاد قابلیتهای جدید برای افزایش طول عمر اسکیت استفاده می‌شود.
یکی از این طرح‌های ویژه ضرب‌خورهای کناری یا محافظ‌های ساییدگی قابل تعویض در کنار اسکیت می‌باشد. این مزیت بیشتر در اسکیتهای تخصصی رشته فری‌استایل و خیابانی قابل مشاهده است.
نوع ترفند و سطوح درگیر در این رشته‌ها، ایده ایجاد یک ویژگی متمایز و جدید را برای کمپانی‌های تولید کننده اسکیت شکل داده است.
مثلاً اجرای ترفندهای کشویی بر روی سطوح مختلف که آنرا با عنوان رایج "اسلاید" می‌شناسیم؛
یا حرکت بر روی سطوح ناهوار خیابانها و احتمال ساییدگی بیش از حد به هنگام برخورد اسکیت با زمین از دلایل اصلی ایجاد چنین قابلیتی می‌باشد.
1. در حالت رو به جلو اسکیتسواری کرده و سرعت مناسب را کسب کنید.
2. در الگوی پارالل قرار گرفته و زانوهای خود را به خوبی خم کنید. (حالتی شبیه به اسکوات با پر بودن کامل فاصله ساق پا تا زبانه اسکیت)
3. یک پا را بلند کرده و بدون آنکه حالت بالاتنه و پای تکیه‌گاه تغییر کند، پای آزاد را به صورت تی شکل (T) و تا جای ممکن به صورت کشیده در جلوی پای تکیه‌گاه، بر روی لبه خارجی با کمترین زاویه چرخها نسبت به زمین برای کشیده شدن آماده کنید.
4. تا جای ممکن پای آزاد را به جلو کشیده و با کمترین زاویه ممکن بین زمین و لبه بیرونی، پای آزاد را همانند فرود یک هواپیما بر روی زمین بکشید.
5. عضلات مرکزی بدن (شکم، پهلو، فیله) را به خوبی حفظ کنید.
6. دست پای اسلاید را در روبرو و دست پای تکیه‌گاه را در پهلو و یا عقبتر از بدن نگهداشته و کمی تمایل شانه پای اسلاید را به سمت پای تکیه‌گاه نگهدارید.
*اگر به خوبی زانوها را خم نکنید و یا پای اسلاید را به صورت کاملاً صاف و کشیده قرار ندهید، امکان رفلکس نیرو از پا به سمت بالاتنه و پرت شدن بدن به جلو وجود خواهد داشت.
*پیش از تمرین این حرکت بر روی تمرین تعادل یک‌پا به خوبی مسلط شوید.
بسیاری از اسکیت‌سواران مبتدی به دلیل ترس از در آمدن محورهای پیچی اسکیت آنها را به شدت سفت می‌کنند و یا استفاده از ابزار غیر مناسب منجر به فرسوده شدن سر فرو رفته پیچ یا محورهای پیچی و نهایتاً عدم امکان خارج کردن آنها از فریم اسکیت خواهد شد.
در ابتدای کار مدل محورهای پیچی خود را بشناسید در مدلهای سطح پایین معمولاً محورهای پیچی دو قسمتی یا دو تکه[1] می‌باشند و در مدلهای سطح بالا محورهای پیچی صرفاً یک تکه[2] و دارای رزوه در انتهای خود محور می‌باشند.
*قبل از اجرای این اسلاید در اسکیتسواری رو به عقب و به خصوص حرکاتی همچون تعادل یک پای رو به عقب، سیزر رو به عقب، سیت باز یا لانچ رو به عقب و گردش‌های جلو به عقب تسلط و مهارت کافی را کسب کنید.
1. در حالت رو به جلو اسکیتسواری کرده و سرعت مناسب را کسب کنید.
2. در الگوی پارالل قرار گرفته و زانوهای خود را خم کنید.
3. با یکی از انواع گردش یا تبدیل یا سوییچ یا ترنزیشن (ساده یا موازی، چارلی یا موهاک، پرش یا نیمدور روتیشن، تو تو یا پنجه پنجه) در حالت اسکیتسواری رو به عقب با الگوی پارالل اسکیتها قرار بگیرید.
4. زانوها را به اندازه نوک اسکیتها با پر کردن ساق پا خم کنید.
5. کمی بدن را به جلو متمایل کرده و از سمت شانه اسکیتی که قصد اسلاید با آن را دارید به عقب یا مسیر حرکت پشت نگاه کنید، بدون چرخیدن بیش از حد شانه و لگن با اجرای یک کات، یا سیزر و بلند کردن اسکیت پای عقب الگوی دو اسکیت نسبت به یکدیگر را در وضعیت L یا T شکل قرار دهید.
6. زانوی پای عقب را کاملاً صاف و کشیده نگهداشته و تا جای ممکن اسکیت آن پا را عقبتر قرار داده تا لبه ایجاد شده بین چرخهای اسکیت پای عقب با زمین کمتر و کمتر شود.
7. وزن را بر روی پای تکیه‌گاه بیشتر کرده و پای اسلاید را سبک‌تر کنید.
8. دستها را میتوان در روبرو و یا در مسیر حرکت و به سمت جلو و عقب نگهداشت.
